Meeuwenshit

U zult mij niet snel kwalificaties zien gebruiken als ‘idoot’ of ‘debiel’ als het om personen gaat. Een beetje respect voor de medemens moet er zijn, vind ik, ook als dat andersom niet het geval is. Zelfs politici, die uit hoofde van hun functie immers nogal eens in de openbaarheid treden met voorstellen die deels door iedereen met gezond verstand kunnen worden gekwalificeerd als, laten we zeggen: minder verstandig of zinvol, hebben naar mijn stellige overtuiging recht op een respectvolle behandeling.

Soms heb je echter van die politici die erom vragen. Die bij wijze van spreken slechts gehuld in een peniskoker, met een rode pruik op het hoofd en een clownsmasker voor het gezicht met hun armen zwaaiend op en neer springen en je door een megafoon toeschreeuwen: ‘kijk mij eens een volslagen randdebiel zijn’. Je ziet dat nogal eens gebeuren bij PVV’ers. Maar ook bij de VVD hebben ze er een handje van. En in zo’n geval strijk ik met de hand over het hart, denk: vooruit maar weer, en vermeld ronduit wat zo’n figuur is: een geflipte idioot of een debiele mafkees bijvoorbeeld.

In deze categorie zie je heel zelden gevallen voorbij komen die zo volslagen zielig zijn dat ik een soort morele verplichting voel ze te sparen. Om zo iemand tegen zichzelf te beschermen. U kent het misschien wel: je pacifistenhart wordt week, vaderlijke gevoelens komen naar boven. Sommige mensen zijn nu eenmaal zo – laten we zeggen: eenvoudig van geest, daar kunnen ze niets aan doen en dan kun je ze wel gaan uitschelden, maar dat heeft toch geen zin.

In die laatste categorie valt bijvoorbeeld Rudmer Heerema (VVD). Tot gisteren had ik nog nooit van de man gehoord. Toch schijnt hij sinds september 2013 in de Tweede Kamer te zitten en hij wordt dus van uw en mijn belastingcenten betaald. Ongetwijfeld legt dat gegeven een zware druk op de schouders van de heer Heerema. Sinds die mooie dag van zijn installatie als kamerlid in september 2013 heeft hij moeten toezien hoe zijn partijgenoten er stuk voor stuk in slaagden om de landelijke media te halen. De een lukte dat met een smeuïg corruptiezaakje, de ander met een relletje, nog een ander met een of ander stupide voorstel. Alleen rond Rudmer Heerema bleef het stil.

Maar op woensdag 20 augustus 2014 stapt de heer Heerema, na alweer een slapeloze nacht van woelen en piekeren over een goed idee om de kiezer van zich te laten horen, de deur uit om naar zijn werk te gaan. Aangekomen bij zijn auto slaat zijn hart driemaal over en welt er direct daarna een tomeloze woede in hem op. Een vogel heeft het gewaagd om op zijn glanzende spiksplinternieuwe automobiel te schijten! Zo kan hij niet op zijn werk verschijnen. Terwijl de heer Heerema wanhopig probeert om met zijn zakdoekje de vogelfaecaliën van de motorkap te poetsen, hoort hij ineens een rauw geluid boven zich, dat nog het meeste weg heeft van een cynisch lachje. Hij kijkt op en ziet een vogel overvliegen die hij herkent als meeuw.

Ineens heeft hij het. Meeuwen! Ze schijten auto’s onder en auto’s zijn de lievelingsspeeltjes van de rechtgeaarde VVD’er, zo weet hij. Alle meeuwen moeten dood! Dat zal die beesten leren en hem, Rudmer Heerema, uit de anonimiteit halen!

Rudmer Heerema wil spontaan op zijn knieën vallen om de meeuwen te bedanken voor dit briljante idee, maar bedenkt zich nog net op tijd. Het zou wel een beetje raar zijn om op je knieën te vallen voor beestentuig dat je zojuist de oorlog hebt verklaard en bovendien circuleert er tegenwoordig voordat je het weet een compromitterend filmpje van je op internet.

Onderweg naar de Tweede Kamer fantaseert Rudmer Heerema over de uitwerking van zijn plan. Vangen en vergassen of afknallen die kutbeesten? Het lijkt hem allebei wel wat, hoewel afknallen hem stoerder lijkt. Dat wordt bovendien geassocieerd met oorlog, en oorlog is op het ogenblik wereldwijd behoorlijk populair. Vergassen wordt ook wel geassocieerd met oorlog, maar heeft toch een wat minder positieve connotatie en komt misschien wat ouderwets over. Té ouderwets voor zijn partij, de VVD, die zich als jong en dynamisch wil presenteren jegens de kiezer.

Dat er niet slechts één soort meeuw is waartegen je ten oorlog kunt trekken, dat een aantal van die soorten zeldzaam is en derhalve beschermd, en dat bovendien het onderscheiden van al die soorten meeuwen een klusje is dat zelfs ervaren vogelkenners hoofdbrekens kost, is de heer Heerema op dat moment nog totaal onbekend. Dat leest hij ’s avonds pas, als hij glimmend van trots over zijn geslaagde poging om zich aan de anonimiteit te ontworstelen de media doorneemt, een link op internet aanklikt met als titel “Het meeuwenkwartiertje roem van Rudmer Heerema (VVD)” en de website Krapuul zich opent op zijn scherm.

Dan hebben we de heer Heerema nog niet verteld dat het zijn schietgrage collega Sharon Dijksma (PvdA) na een maand of acht meedogenloze jacht ad. een duizelingwekkend bedrag aan belastingcenten nog altijd niet is gelukt om Hoek van Holland te verlossen van die 28 levensgevaarlijke Huiskraaien. Het met wortel en tak uitroeien van de vele duizenden meeuwen die de VVD-stemmer teisteren wordt dus nog een lastig klusje dat een lieve cent gaat kosten.

Oké, ik zal Rudmer Heerema dus geen idioot noemen. Wel raad ik hem deze website aan, samengesteld en bijgehouden door een internationaal team van meeuwendeskundigen, waarmee hij alvast kan oefenen op de determinatie van een aantal meeuwensoorten, zodat hij straks beslagen ten ijs komt als hij zijn plannen moet verdedigen in de Tweede Kamer.

Graag gedaan hoor. Je moet mekaar een beetje helpen, nietwaar.