Klimaatverandering is een bedreiging voor al het leven op onze planeet. Terwijl door menselijk handelen de temperatuur op aarde al met één graad Celsius is gestegen, raken de gevolgen ons steeds dieper. Levens van vele mensen in met name het globale Zuiden zijn al verwoest en steeds meer dier- en plantensoorten worden met uitsterven bedreigd. In veel landen verslechteren sociale, economische en politieke omstandigheden en ook de spanning tussen landen neemt toe. Olie, kolen en gas moeten in de grond blijven om klimaatverandering te stoppen.
Maar Nederland blijft in alle opzichten ver achter als het gaat om een serieuze aanpak van het klimaatprobleem. De kolencentrales zijn nog steeds open, de NAM pompt nog steeds miljarden kubieke meters gas uit de Groningse bodem, de verkeersstromen over de weg en in de lucht blijven groeien en de industriële landbouw en de bio-industrie vieren hoogtij. Hierdoor neemt de uitstoot van broeikasgassen alleen maar toe.
Op 24 juni 2015 deed de rechter een historische uitspraak: de Nederlandse staat werd opgedragen om zijn burgers tegen gevaarlijke klimaatverandering te beschermen. Effectieve maatregelen zijn noodzakelijk om de uitstoot van CO2 sterk terug te brengen. In plaats van direct aan de slag te gaan en zo haar zorgplicht richting de bevolking serieus te nemen, heeft de regering besloten tegen deze uitspraak in hoger beroep te gaan. En dat terwijl Nederland in internationaal opzicht al achteraan loopt. Nederlandse politici ontlopen voortdurend hun verantwoordelijkheid door te wijzen naar het buitenland of maatregelen voor zich uit te schuiven. Intussen blijft de uitstoot stijgen en houdt de fossiele brandstoffenindustrie vrij spel, terwijl de gevolgen van klimaatverandering ons nu al steeds dieper raken.
Twee jaar na de Urgenda-uitspraak komen wij in actie. Omdat er geen tijd meer te verliezen is, zullen wij op 24 juni in de haven van Amsterdam een grens trekken richting de fossiele brandstoffenindustrie. De Amsterdamse haven is de grootste benzinehaven van de wereld en de één na grootste kolenhaven van Europa en staat hiermee symbool voor het systeem waar wij ons tegen verzetten. Met acties van burgerlijke ongehoorzaamheid zullen wij de normale bedrijfsgang sterk ontregelen. Zo dwingen wij af dat Nederland haar poorten sluit voor de grote vervuilers, die nu nog ruim baan krijgen in met name de Rotterdamse en Amsterdamse havens en de Groningse gasvelden.
Wij zullen actie blijven voeren tot het volgende bereikt is:
- Nederland loopt vooraan in de transitie naar een duurzame samenleving om de opwarming van de aarde te beperken tot 1.5 °C.
- De Amsterdamse en Rotterdamse havens zijn gesloten voor de klimaatvernietigende fossiele brandstoffen industrie.
- Alle gas- en kolencentrales zijn dicht.
- Er vindt geen gaswinning in Groningen plaats. Aardbevingsschade is ruimhartig gecompenseerd.
- Er is een rechtvaardig overgangsfonds voor arbeiders in de fossiele
brandstoffenindustrie en alle andere sectoren die door de transitie geraakt worden. - Er is een eerlijke en duurzame economie die de planeet en al haar bewoners
respecteert. Hiervoor is het huidige internationale handelsbeleid radicaal hervormd. - Het globale Noorden erkent zijn historische ecologische schuld en lost die af. Het
globale Zuiden draagt immers de minste verantwoordelijkheid voor klimaatverandering, maar voelt de vernietigende gevolgen het eerst en het sterkst. - De grenzen zijn geopend. Zo verlichten we de negatieve gevolgen van klimaatverandering voor mensen die er nu al door worden getroffen.
- Het globale Noorden ondersteunt de transitie naar een duurzame samenleving in het globale Zuiden met de financiële middelen en kennis die de burgers in het globale Zuiden wenselijk en noodzakelijk achten.
Mensen, leefomgeving en klimaat worden opgeofferd voor de winsten van de vernietigende fossiele industrie. Daarmee worden de lasten doorgeschoven naar de werknemers die hun baan dreigen te verliezen als de fossiele industrie ten einde komt. Daarom zijn wij in onze strijd solidair met werknemers. Voor deze mensen dient dan ook een goede oplossing gevonden te worden; wij kiezen vóór een duurzame samenleving, met een eerlijke economie die de planeet en al haar bewoners respecteert. Niet alleen moeten fossiele brandstoffen in de grond blijven, maar ook is het noodzakelijk dat er lonende arbeidskansen komen voor iedereen. Nu en in de toekomst!
Als wij de handen ineen slaan kan de macht van de fossiele brandstoffenindustrie gebroken worden en een fossielvrije samenleving bereikt worden. Samen bouwen wij aan een strijdvaardige beweging die een stap verder durft te gaan. Omdat het klimaatprobleem zo dringend en bedreigend is — en de politiek en bedrijven zo weinig doen — oordelen wij dat het noodzakelijk en gerechtvaardigd is om over te stappen van grootschalig publiek protest naar grootschalige burgerlijke ongehoorzaamheid. Eventuele pogingen ons verzet tegen deze industrie te misbruiken voor reactionaire of nationalistische doeleinden zullen wij niet toestaan en scherp veroordelen.
Burgerlijke ongehoorzaamheid betekent het bewust overtreden van wetten en regels om
maatschappelijke verandering af te dwingen. Wij zijn ervan overtuigd dat het gebruik van deze actievorm een noodzakelijke en legitieme stap is om klimaatverandering te beperken. Met onze actie willen wij de alarmklok luiden voor de hele samenleving: Sta op! Alleen met massaal verzet zal het lukken om een einde te maken aan het tijdperk van de fossiele brandstoffen. Nood breekt wet!
Wij zijn onderdeel van een wereldwijde beweging tegen de klimaatverwoesting door de fossiele industrie. Mensen over de hele wereld komen op voor het klimaat. We stoppen bruinkoolmijnen in Duitsland, kolencentrales in India, pijpleidingen in de VS, gaswinning in Groningen, fracken in Brazilië en olieboringen in Nigeria. En op 24 juni trekken wij een grens in de Amsterdamse haven. Samen stoppen wij klimaatverandering! Het is CODE ROOD voor het klimaat!
Bron.
Harriet Bergman over handelingen die er toe doen:
We doen te weinig tegen klimaatdestructie. Er zijn wel acties die veel genoemd worden om in verzet te komen, maar ze schieten vaak te kort of leggen de verantwoordelijkheid bij de verkeerde personen. Zo werd er bijvoorbeeld op een avond over verzet door een professor opgeroepen te kijken naar de kleine dingen die je kan doen in je leven: “Probeer eens korter te douchen.”
Echter, verzet is niet ‘korter douchen’. Verzet is niet als individu kleine aanpassingen te maken in je leven. Verzet is ergens tegen ageren. Het is in opstand komen tegen mensen met invloed die de wereld aan het verprutsen zijn. Korter douchen is dan ook een totaal onzinnige vorm van strijd, zoals ook vegetarisch eten of fair trade spullen kopen dat zijn.