De laatste toespraak van Amerikaanse strijder voor mensenrechten Malcolm X werd opnieuw uitgebracht, omlijst met een gedicht en een verhaal van Fikry El Azzouzi, met een voorwoord van Dyab Abou Jahjah en een nawoord van Rachida Aziz. Tegelijk opent in de Brusselse KVS het gelijknamige theaterstuk. Terecht eerbetoon aan een man die thuishoort in de rij van Che Guevara, Nelson Mandela, Patrice Lumumba, Thomas Sankara,…
Over de figuur Malcolm X bestaan heel wat hardnekkige mythes, de ene al fouter en gemener dan de andere. De jarenlange lastercampagnes, ook na zijn dood, hebben echter niet gewerkt. De herinnering aan deze voorvechter voor gelijke burgerrechten in de VS en verdediger van mensenrechten in Afrika, Latijns-Amerika en Azië is sterker, levendiger en actueler dan ooit.
De film Malcolm X in 1992, met Denzel Washington in de hoofdrol, was een waardig eerbetoon. Spike Lee, maker van de film heeft Malcolm X vooral voor witte medemensen uit de vergetelheid gehaald en een aantal racistische leugens over hem ontkracht.
Voor de Amerikaanse mainstream media was Malcolm X jarenlang de baarlijke duivel. Radicaal, onverzoenlijk, gewelddadig en zelfs ‘racistisch’. Zowat alles werd Malcolm X in zijn korte leven en na zijn dood naar het hoofd geslingerd.
Diezelfde media die hem destijds zo probeerden te denigreren – de ironie van dit woord – doen sinds de jaren 1990 hun best om hun rol daarin te verdoezelen. Wie zijn informatie slechts uit die mainstream media haalde, kon in de film van 1992 dus inderdaad een rechtzetting vinden.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
