Made in Europe – klinkt dat goed?

Omlijst met reclame van Esprit kwam dit zojuist in mijn mailbox terecht, van de SchoneKlerenCampagne, een ngo die zo te zien helaas nog zeer veel vertrouwen heeft in het zittende regime (vermeldt een of andere oproep van Ploumen, alsof het er toe doet):

Je koopt een duur jack van Hugo Boss, , ‘dat zit wel goed’ denk je: dicht bij huis en eerlijk gemaakt. Wij zochten het uit en… helaas: kledingarbeiders in Oost-Europa en Turkije zijn niet veel beter af dan hun Aziatische collega’s. Dit blijkt uit ons nieuwe (Engelstalige) rapport ‘Stitched up’: de wettelijke minimumlonen die de vrouwen uitbetaald krijgen liggen ook in Oost-Europa net boven de armoedegrens. Het bedrag in het loonzakje is slechts 14 % (Bulgarije, Oekraïne, Macedonië) tot 36% (Kroatië) van een leefbaar loon. Zoiets ‘verwachten’ we in Azië, maar het onderzoek toont aan dat de onderbetaling van kledingsarbeiders een wereldwijd probleem is, ook dichter bij huis.
Stitched up is gebaseerd op meer dan 300 interviews met de vrouwen die in Oost-Europa en Turkije kleding naaien voor o.a. Hugo Boss, Adidas, Zara, H&M en Benetton. De regio wordt steeds belangrijker voor de kledingindustrie omdat steeds meer bedrijven delen van hun productie dichterbij het hoofdkantoor en klanten willen laten produceren.

Meer hierover.

Nu is “Made in Europe” niet een vertrouwenwekkende mededeling: als het goed zat was het desbetreffende land wel bij name genoemd.
Het alledaagse schandaal gaat door…