Macrons gele gevaar

Een gilet jaune, een geel hesje. Hesje, een woord dat me totnogtoe totaal vreemd was en nu de geschiedenis ingaat als een beweging zonder voorgaande, zoals de Franse premier Edouard Philippe terecht opmerkt. Een volledig spontane ontlading van lang ingehouden woede. President Emmanuel Macron oogst de vrucht van zijn misprijzen voor het ‘middenveld’, de georganiseerde samenleving die in zijn “jupiteriaanse denken” geen plaats heeft. Hij vernederde onder meer de vakbonden, de boze burgers gaan in deze tijden van “sociale media” spontaan de straat op.

Burgemeester Jean-Michel Parcheminal van het Bretoense dorp Plounéour-Ménez vat de situatie goed samen: “Les taxes sur le carburant n’ont été que le déclencheur d’un malaise profond, qui s’exprime en dehors de toute organisation, de manière spontanée.” De brandstofprijzen waren de ontsteker voor een sociale malaise die zich buiten elke organisatie, volkomen spontaan, manifesteert”.

Sociale malaise, inderdaad. Bij veel gele hesjesdragers zijn de brandstofprijzen op de achtergrond geraakt. Arbeiders, gepensioneerden, kleinhandelaars, studenten… zeggen nu dat ze genoeg hebben van “une vie de galère” – een leven van miserie, en van alle onrecht in de maatschappij. En ze vinden eensluidend dat Macron met zijn vele fiscale voordelen aan de rijken daar schuld aan heeft.

– Freddy de Pauw op Uitpers, alwaar verder te lezen.