Lou Reed’s melancholieke ode aan Candy Darling, een transgender icoon en filmster uit de stal van Andy Warhol. Het is één van Reed’s mooiste en tederste songs.
Darling voelde zich een vrouw, die toevallig geboren was in een mannenlichaam. In haar boek My Face For The World To See gaat ze uitgebreid in op de daarmee gepaard gaande frustraties, eenzaamheid en – bij vlagen – wanhoop.
In 1974 overleed Candy Darling op 29-jarige leeftijd aan de gevolgen van lymfeklierkanker. Op haar sterfbed verklaarde Darling dat ze de wil tot leven al een tijdje kwijt was: “Unfortunately before my death I had no desire left for life … I am just so bored by everything. You might say bored to death. Did you know I couldn’t last. I always knew it. I wish I could meet you all again”.
Candy Says wordt niet gezongen door Lou Reed, maar door basgitarist Doug Yule. Reed raakte tijdens de opnames voor het album zijn stem kwijt.
Candy says (Candy says)
I’ve come to hate my body
And all that it requires in this world
Candy says (Candy says)
I’d like to know completely
What others so discretely talk about
I’m gonna watch the blue birds fly
Over my shoulder
I’m gonna watch them pass me by
Maybe when I’m older
What do you think I’d see
If I could walk away from me
Candy says (Candy says)
I hate the quiet places
That cause the smallest taste of what will be
Candy says (Candy says)
I hate the big decisions
That cause endless revisions in my mind
I’m gonna watch the blue birds fly
Over my shoulder
I’m gonna watch them pass me by
Maybe when I’m older
What do you think I’d see
If I could walk away from me
Uitgelichte afbeelding: By Theodore Gershuny (director) – Silent Night, Bloody NightFull film available on the Internet Archive, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=75147545
