De Kalverstraat kruisen, op de hoek een violiste die feilloos het arrangement speelt (dat overigens van Berlioz is – het nummer zelf is nog veel ouder). Zoemen de mensen zachtjes ontroerd de tekst zoals bekend van Elvis of Andy Williams mee? Ik begrijp niet hoe die Engelse tekst zo positief kan zijn. Een opname uit 1931, Yvonne Printemps, die het juiste snikje kan laten horen over het altijddurende liefdesverdriet. Het pre-Berlioz-arrangement.
Plaisir d’amour ne dure qu’un moment
Chagrin d’amour dure toute la vie
Tu m’as quittée pour la belle Sylvie
Elle te quitte pour un autre amant
Plaisir d’amour ne dure qu’un moment
Chagrin d’amour dure toute la vie
Tant que cette eau coulera doucement
Vers ce ruisseau qui borde la prairie
Je t’aimerai, te répétait Sylvie
L’eau coule encore, elle a changé pourtant.
Plaisir d’amour ne dure qu’un moment
Chagrin d’amour dure toute la vie
Een versie die ik ken van Caroline, 1965. De zangeres heeft het net vorige week op YT geplaatst, je moet maar boffen. Zo te oordelen was ze ongeveer zo oud als ik zelf was toen. En het is ook al zo’n positieve tekst, maar wel romantischer. En het is haar tekst, zie ik. Dat trommelgeluidje herinner ik mij niet, dat had ook best weggekund.
My love loves me, Valerie-Ann Lawrence
