Begin deze week keek ik naar de KoppenXL-reportage over de moeilijke combinatie van werk en gezin bij Amerikaanse vrouwen. De documentaire start met een getuigenis van een moeder: “We zijn opgegroeid met de idee dat we alles konden hebben wat we wilden. Wij geloofden dat echt. Ik werd zwanger en toen … veranderde alles.”
De sterkte van de documentaire was dat de focus niet lag op de kloof tussen vrouwen en mannen (die kennen we en die loopt helaas niet weg), maar op de kloof tussen moeders en niet-moeders. De reportage raakte me, als werkende mama met drie kleine kinderen.
De dag erna ging ik in debat met onder andere arbeidsmarktdeskundige Jan Denys over de kortere werkweek. Ik voelde me vol vuur, de moeders uit de documentaire in mijn achterhoofd. Was de 30- in plaats van de 38-urenweek niet dé oplossing voor die moeilijke combinatie? (Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
