“Daartoe voorbereid door onze maatschappij die de werkelijkheid liefst links laat liggen, beschermen wij ons tegen de moeilijkheden die ons pad kruisen. We verbruiken onnoemelijk veel energie in het negeren van onze onzekerheid en het verdonkeremanen van de elementaire waarheden die van kracht zijn in de natuurlijke wereld en in onze eigen natuur.”
Dat komt niet van mij of mijn psycholoog maar uit zo’n theetafelboekje 365 dagen boeddhisme. Ik las het zondag en moest denken aan dat berichtje dat vorige week even in de pers verscheen: de zesde massa-uitsterving van het leven op aarde is geen doemscenario. Ze is bezig.
Dat is driewerf helaas.
Helaas voor ons, mensen op wiens schouders een wel erg zware verantwoordelijkheid rust om dit zich ontwikkelende feit een halt toe te roepen
Helaas voor mijn jonge kinderen. Als wij falen bestaan hun wereld uit één grote kater na een nachtje Gentse Feesten. Alleen zal een bruistablet niet volstaan als het fossiele feestje uit is.
Helaas, tenslotte, dat dit alles meestal als een ‘controversiële uitspraak’ weggezet wordt.
Mijn eerste stelling is dat de meerderheid zich amper bewust is van de fysische realiteit waarin we leven. Dat was ook de stelling van de cover story van de New York Times vorige week. Hun titel luidde: “The Uninhabitable Earth. Famine, economic collapse, a sun that cooks us: What climate change could wreak — sooner than you think.”
Ik wil dit even concreet maken. Een peer reviewed paper uit 2015 beschrijft hoe bij een opwarming van 6°C plankton stopt met zuurstof aan te maken en het leven op aarde letterlijk stikt. De auteur stelde ook dat dit al tegen 2100 kan gebeuren. Mensen die uitkijken naar een warmer klimaat of graag in alles het positieve zien lopen in feite geblinddoekt naar een afgrond.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
