Het is 1866 en er is heibel op het Binnenhof. Het kabinet-Van Zuylen van Nijevelt benoemt zijn minister van koloniën Pieter Mijer tot gouverneur-generaal van Nederlands-Indië. Een invloedrijke en goedbetaalde functie. (Trouw)
Sytze Faber, voormalig vice-voorzitter CDA en voorzitter vaste Tweede-Kamercommissie voor binnenlandse zaken, trekt even een vergelijk tussen heden en verleden. Beloningen voor bewezen diensten zijn natuurlijk al heel oud. Dat dit kabinet daar aan mee wil doen, laat zien dat het helemaal niks vernieuwend is. Dat het gewoon ‘ouwe jongens krentenbrood’ is, ons-kent-ons, en wij zijn goed voor onze vrienden.
😥
Het lijkt er op dat Koning Handjeklap regeert, dat is treffend geschreven in NRC.
Dat Donner niet helemaal fris opereert moge duidelijk zijn, hij was een van de ‘bewerkers’ bij lastige CDA’ers voor de formatie van die vieze kabinet.
Vorige week legde de oud-fractievoorzitter van de PPR Bas de Gaay-Fortman in NRC Handelsblad uit waarom Donner het niet moet worden. ‘Zowel in bestuurlijk als in constitutioneel opzicht’, heeft Donner staatsrechtelijk niet zuiver gehandeld, meent De Gaay Fortman. Hij verwees naar de zware druk die Donner tijdens de kabinetsformatie van 2010 uitoefende op de drie CDA-dissidenten Ab Klink, Ad Koppejan en Kathleen Ferrier. Dat was volgens velen in strijd met het staatsrecht, dat parlementariërs gebiedt ‘zonder last- of ruggespraak’ te functioneren.
Piet Hein Donner, die als minister in 2009 nog boven Balkenende leek te staan (http://www.depers.nl/binnenland/338030/Balkenende-uit-het-lood-geslagen.html), valt steeds verder door de mand als adspirant-staatsman. Niet alleen was hij een enthousiast mee-constitueerder aan dit CDA-VVD-PVV-kabinet; met zijn wetsontwerp om het dragen van de boerka te beboeten gaf hij aan geen weerstand te kunnen bieden aan de xenofobie van Geert Wilders. Als kandidaat-vice-president van de Raad van State heeft hij zichzelf volstrekt buitenspel gezet.