Het is zomerreces. De onderhandelingen voor een nieuwe regering op rechts zijn vanwege de zomer tijdelijk stilgelegd, de scholen zijn dicht en veel mensen zijn op vakantie. Maar voor mensen zonder papieren is het geen tijd voor ontspannen, even op adem komen, om vervolgens met frisse moed weer verder te gaan. De uitsluiting en staatsrepressie gaan altijd door, ook in de zomermaanden. Maar gelukkig is er ook protest.
Ook tijdens zwoele zomernachten worden gezinnen van hun bed gelicht, en overgebracht naar de gezinsbajes bij Kamp Zeist. Kinderen mogen daar, terwijl ze wachten op hun deportatie, op een kale wipkip “spelen” terwijl ze tegen hoge muren met groen bladmotief aankijken. Tot zover de “kindvriendelijke” detentie. De Afghaanse familie Zarifi, met drie kinderen tussen de acht en dertien jaar oud, zit daar sinds vorige week vast. Afghanistan heeft weliswaar geen “veilig land”-status, maar toch worden er vluchtelingen heen gestuurd. In oktober vorig jaar heeft Europa met Afghanistan afgesproken dat het land zijn vluchtelingen terugneemt. Nog steeds vinden er daar aanslagen plaats, soms met opzet gericht tegen willekeurige mensen. De non-profit organisatie Refugee Project Maastricht is daarom een petitie gestart waarmee van de Nederlandse staat geëist wordt dat de deportaties van Afghaanse vluchtelingen gestopt worden en dat men hen “humanitaire bescherming” blijft bieden.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: Doorbraak
