Knieval SP voor extreemrechts

Het zat er aan te komen, maar vandaag werd het dan officieel: na VVD en CDA maakt nu ook de SP een knieval voor extreemrechts. In de Volkskrant mag partijleider Lilian Marijnissen vandaag uitgebreid haar liefde belijden voor het fascistische geteisem dat op de PVV stemt de slachtoffers van de globalisering die uit wanhoop uitwijken naar extreemrechts.

Volgens Marijnissen zijn PVV-stemmers stakkers die door Wilders misleid worden: “ze zien in Wilders een laatste reddingsboei, iemand die ‘zegt waar het op staat’. Wij moeten hem ontmaskeren”.

Het verbaast mij altijd weer dat dergelijke variaties op “vader vergeef het hen, ze weten niet wat ze doen” onder een deel van links zo populair zijn. Er is geen enkele aanleiding om te denken dat PVV-stemmers niet weten wat ze doen, tenzij je ervan uitgaat dat het tot op de laatste man/vrouw om  – letterlijk – imbecielen gaat. Wanneer je nu nog niet weet dat de PVV op sociaal-economische onderwerpen vrijwel altijd met de VVD mee stemt, ben  je reddeloos verloren en zou ik niet eens willen dat je op me stemde. Wie wil er nou bijval van iemand wiens IQ zich ver onder het gemiddelde bevindt?

De PVV kon zich ontwikkelen tot een grote partij omdat tenminste een kwart van het electoraat tot op het bot racistisch is. Mensen stemmen op de PVV/FvD/Trump/AfD/FN omdat ze een hekel aan buitenlanders hebben en niet over een functionerend geweten beschikken. Het is allemaal echt niet zo ingewikkeld.

Marijnissen mag ook nog wat leuteren over ‘de Nederlandse normen en waarden’ waaraan ‘ze’ (de óók door Marijnissen verfoeide moslims) zich moeten houden. Een complete gotspe: alsof een Nederlandse socialist er dezelfde normen en waarden op nahoudt als een VVD’er, een SGP’er of een grootaandeelhouder van Shell. Marijnissen vermijdt ook zorgvuldig die normen en waarden te definiëren, waarschijnlijk omdat haar geneuzel niet veel meer is dan een dog-whistle om racisten bij de PVV weg te lokken.

De afgelopen jaren is de SP op het gebied van immigratie sterk naar links opgeschoven. Bij organisaties die – al dan niet ‘illegale’- vluchtelingen steunden, kwam je ook nogal wat SP’ers tegen. Prima, natuurlijk: socialisme is per definitie internationalistisch, de kloof loopt tussen klassen, niet tussen naties.

Wie had gehoopt dat deze koers de komende jaren doorgezet zou worden, komt bedrogen uit. Marijnissen blijkt niet langer tegenstander te zijn van het afhandelen van asielaanvragen buiten Nederland. De SP heeft nog tegen de Turkijedeal gestemd, die door Roemer – terecht – werd gekwalificeerd als ‘een smerige deal’. Marijnissen sluit echter niet uit dat de SP in de toekomst dergelijke deals zal steunen.

Het meest treurige is nog wel dat Marijnissen een boom op meent te moeten zetten over ‘opvang in de regio’, waarbij ze voor het gemak even vergeet dat ruim 80% van alle vluchtelingen al in de eigen regio opgevangen wordt. Voor Syrische vluchtelingen is dat zelfs 95%. Dat weet Marijnissen natuurlijk ook wel (dat mag je althans hopen), maar in de feitenvrije omgeving waarin rechts opereert is ‘opvang in de eigen regio’ een populair item, dus kan de SP niet achterblijven.

Her en der wordt nu beweerd dat de SP zich in niets meer onderscheidt van de PVV, maar dat is beslist onjuist. Marijnissen beschikt nog wél over het fatsoen (en de intelligentie)  te wijzen op de mondiale ongelijkheid en de door het Westen in het MO neergelegde bommentapijten als belangrijke oorzaken van migratie, iets wat niemand op rechts ooit zal doen: “Herverdeling is de politiek die wij daar voeren. Dat wij daar de grondstoffen weghalen. Dat wij daar in de lagelonenlanden de fabrieken neerzetten. De race naar beneden die je mondiaal organiseert”.

Al bij al is dit echter een beschamende knieval voor extreemrechts. Hoe deze koerswijziging electoraal uit gaat pakken valt moeilijk te voorspellen, al denk ik dat het weinig uit zal maken. Wat er rechts bij komt, haakt aan de linkerflank af. En onder die laatsten zullen zich denk ik nogal wat partij-activisten bevinden. Los van het electorale effect is nu echter duidelijk dat een oprechte socialist binnen de SP niks te zoeken heeft. De partij is weer terug bij af, bij het enge, kleinburgerlijke nationalisme van ‘Gastarbeid en Kapitaal’. Overgoten met een links sausje, dat wel.