Kip met pasta

Dit is een recept waarmee ik het grootste deel van mijn studententijd ben doorgekomen.

Pasta was er altijd wel in huis en in afwachting van de stufi, haalde ik altijd de pasta tevoorschijn met wat kip. Het is een flexibel recept dat je naar smaak kunt aanpassen, en het is snel klaar.

Gebruik het liefst biologische kip, ietsje duurder, maar wel lekkerder.

400 gr kippenboutjes, in blokjes

1 stengel bleekselderij, in ringetjes

1 courgette, in blokjes

1 wortel, in blokjes

1 dl kippenbouillon, kant-en-klaar

1 dl witte wijn

1 kleine ui, fijngesnipperd

tijm

laurier

1 teentje knoflook, fijngesnipperd

1 dl passata

160 gr pasta

parmezaanse kaas

Bak de kip in een scheutje olijfolie. Doe er de ui en knoflook bij en laat het 5 min. stoven. Voeg daarna de bouillon, witte wijn, tijm en laurier toe en laat het geheel zo’n 5 min. sudderen. Doe er de passata en de groenten bij en laat het verder garen tot de groenten beetgaar zijn.

Kook de pasta in een pan met een scheutje olijfolie 2 à 3 min.  korter dan op de verpakking staat. Dan krijg je de pasta al dente. Giet de pasta af en spoel het om met warm stromend water. Meng de pasta door de saus en bestrooi het geheel met Parmezaanse kaas.

Eet smakelijk!

 

6 gedachten over “Kip met pasta”

  1. dit kan ik niet betalen…

    dit (nog) wel:

    voedsel voor de armen

    2 of 3 tenen knoflook en een rode peper fijnhakken
    zachtjes fruiten in olie (diesel kan!)
    spaghetti koken (tot je erdoorheen kan bijten)
    pijnboompitten, die even roosteren
    knof/peper/olie prutje door spaghetti lepelen
    pijnboompit erbij
    strooi raspkaas (euroshop of duurder)

    de armen hebben het goed!

  2. Als je de pootjes eerst een tijdje kookt, duurt en het bakken korter en heb je je eigen bouillon.

    PS: ik merk wel dat het studentenleven van de schrijver culinair een stuk aangenamer was dan het mijne 🙂

  3. @2 Boer! Spaghetti aglio olio e Peperoncino is een volwaardig Italiaans recept. Vervang de pijnboompitten met peterselie en je bord kan er niet meer Italiaans uitzien. Peterselie groen, patsa wit, pepers rood… Ziedaar de eetbare Italiaanse vlag.

  4. @4 Buiten dat schelden in de comments hier ad hominem is (dus tegen de REGELS!), kun je natuurlijk ook in stijl blijven en ‘contadino’ schrijven. Is ook niet aardig (en nog steeds tegen de REGELS), maar klinkt veel mooier. 8)

  5. Jeroen Schreef:

    Als je de pootjes eerst een tijdje kookt, duurt en het bakken korter en heb je je eigen bouillon.
    PS: ik merk wel dat het studentenleven van de schrijver culinair een stuk aangenamer was dan het mijne

    Je hoeft als student helegaar niet slecht te eten. Het komt vaak aan op pure luiheid of je moneyprioriteit ergens anders leggen, zoals bij een kratje pils. Toen ik stufi kreeg was het eerste wat ik deed 10 pakjes pasta kopen., diepvries groente inkopen , aardappelen en vleesch haalde ik bij de slager.
    Als ik het me kon permitteren dacht ik even aan de diertjes, zo niet , dan niet.
    Aangevuld met wat vitaminen en koolhydraten uit moeders eten en dan kom je je studentenleven wel door.

    BTW Je kan nog altijd een bijbaantje erbij nemen voor 20 uur in de week. Dan kun je wel lekker duur doen en hoef je niet te lenen van de staat. Die fout heb ik de eerste 2 jaar gemaakt.

Reacties zijn gesloten.