Lloyd Price is overleden, alweer meer dan twee weken geleden. Misschien wel de laatste grote uit New Orleans van de jaren vijftig. Op de vraag in de Krapuulkantine “wat is de favoriet” kwam van Pyt het onverbiddelijke antwoord: Stagger Lee. Nu hebben we die niet gehad in Price’s versie, dus dat komt goed uit.
Ik moet wel deze voor mijzelf kiezen, vermoedelijk het origineel van een Northern Soul-standard van Sérgio Mendes, de mooiste versie is trouwens van de Four Tops, spijt mij, Lloyd Price. Het kenwijsje van de Cloud Nine Soulsquad.
Love music, quasi-live in Soul train, 1973. Op dit nummer kom ik terug (en op Lloyd Price zeker ook nog wel)
- Uitgelichte afbeelding: By Unknown author – https://digitalcollections.lib.uh.edu/concern/images/v692t670j?locale=en#?c=0&m=0&s=0&cv=0&xywh=-1225%2C-1%2C7364%2C5711, PDM-owner, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=101272344
