Deze week is radicaal feminist, kunstenaar en human rights activist Kate Millett overleden.
Millett groeide op in Minnesota in relatieve armoede nadat haar vader het gezin had verlaten. Desondanks studeerde Millett cum laude af in Engelse literatuur aan de universiteit van Minnesota.
In de jaren van de tweede feministische golf eind jaren zestig speelde Millett een belangrijke en actieve rol. Ze was radicaal, moeilijk, verlegen, eigengereid en woedend. In haar controversiële en meest bekende boek, Sexual Politics (1970), beschreef Millett de rol van seks en seksuele relaties binnen het patriarchaat. Volgens Millett lijkt seks weliswaar een biologisch en natuurlijk gegeven, maar kan het nooit los gezien worden vanuit de sociale en menselijke context van politieke structuren en macht.
To succeed, both the sexual revolution and the Woman’s Movement which led it would have to unmask chivalry and expose its courtesies as subtle manipulation.
– uit: Sexual Politics
Seksualiteit in die tijd werd gezien als iets dat slechts bevrijd moest worden. Schrijvers als D.H. Lawrence, Henry Miller, Jean Genet en Norman Mailer werden gezien als voorvechters van die seksuele revolutie. Aan de hand van hun werk toonde Millett aan hoe seks in literatuur wordt beschreven vanuit mannelijk perspectief en machtsdynamiek en vaak over onderwerping en zelfs haat jegens vrouwen handelt.
Sexual politics sloeg in als een bom. Andrea Dworkin zei erover “The world was asleep, but Kate Millett woke it up.”
Een mannelijke adviseur zei dat ‘Sexual Politics’ lezen net zoiets was als je testikels in een notenkraker leggen.
Millett schreef tijdens haar leven meerdere boeken, onder andere over de zorg voor haar moeder, over haar bipolaire stoornis en haar lesbische seksualiteit.
In 1979 vertrok Millett naar Teheran samen met haar latere echtgenote Sophie Keir, om te demonstreren en solidariteit te betuigen aan Iraanse vrouwen. In het land van Ayatollah Khomeini waar op homoseksualiteit de doodstraf stond, konden Millett en Keir ternauwernood terugkeren naar Parijs. Ze beschreef deze ervaring in haar boek Going to Iran.
De laatste jaren was er hernieuwde interesse voor Milletts werk, nadat Sexual Politics een tijdje niet meer herdrukt was.
Millett overleed deze week, in Parijs, waar ze op reis was met haar echtgenote. Ze werd 82 jaar.
Film over de tweede feministische golf:
