Jeremy Corbyn toont wat ‘links’ en democratie voor de media betekent

Backbencher Jeremy Corbyn, een uitgesproken socialist ‘riskeert’ de nieuwe voorzitter van Labour te worden op 12 september 2015. Een ongeziene barrage van negatieve berichtgeving in de Britse media werkt blijkbaar contraproductief want Corbyn leidt in alle opiniepeilingen. De elite van de partij, Tony Blair op kop, panikeert.

Na de nederlaag van Labour bij de Britse parlementsverkiezingen van 7 mei 2015 diende voorzitter Ed Milliband zijn ontslag in. Hij was er niet in geslaagd een parlementaire meerderheid te behalen. De peilingen hadden die nochtans voorspeld. Zijn vertrek was het logisch gevolg van dit slechte resultaat.

Nederlaag op zijn Brits
De nederlaag van Labour bij de laatste verkiezingen moet in zijn Britse context bekeken worden. Daar is naar continentaal Europese normen een en ander erg bizar aan. Wanneer de Britse media het hebben over ‘overwinning’ of ‘nederlaag’ bedoelen zij immers niet het aantal behaalde stemmen, maar het aantal behaalde zetels.

In Groot-Brittannië geldt het systeem van de éénzeteldistricten, waarbij de partij met de meeste stemmen – wat niet eens 50 procent hoeft te zijn – de enige te behalen zetel verwerft. Dat maakt dat partijen die relatief goed scoren over het land maar nergens de meeste stemmen halen toch geen zetels bekomen. Dat was ditmaal ondermeer het geval voor het extreem-rechtse UKIP dat met 12,7 procent van de stemmen één van de 650 zetels behaalde en de Green Party die met 3,8 procent eveneens één zetel behaalde.

Partijen die in één regio goed scoren en in de rest van het land helemaal niet geven eveneens zeer disproportionele resultaten. Met 4,7 procent van de totaal uitgebrachte stemmen behaalde de Scottish National Party 59 zetels, allemaal in Schotland. In de rest van het land diende de SNP geen kandidaten in. Die zetels werden allen behaald ten koste van Labour. Een historische ommezwaai, want het is Schotland dat Labour altijd zijn parlementaire meerderheden heeft bezorgd, ondermeer onder Tony Blair. (Lees verder bij de bron van dit artikel)

Via:: dewereldmorgen.be