Je ontmoet op een linkse demo in Hyde Park een leuke vent… het klikt, raakt aan, hij trekt bij je in. Zijn familie in Italië ontmoet je nooit, ook niet als jullie er een keer samen heen gaan. Na twee jaar verpietert ’t en krijg je uiteindelijk per mail te horen dat hij ’t uitmaakt…
De jonge linkse activiste die dit overkwam, was er kapot van. En dan krijg je van iemand een paar jaar later opeens een boek over undercover politiewerk bij linkse groepen… en ja hoor: hij was er een van. Dat is het verhaal van Donna McLean en haar bizarre ervaringen in de grote stad Londen. Zij heeft er een boek over geschreven, ‘Small Town Girl’.
McLean was er kapot van – ze wilde met haar vriend drie kinderen, en ze zouden een stukje buiten Londen gaan wonen. Vooral het uitmaak-mailtje deed haar pijn. Ze kreeg nachtmerries, depressies. En ze bleek bij lange na niet de enige: er waren meer vrouwen op deze wijze door de staat gewetenloos en gruwelijk misbruikt.De undercover cops beminden niet alleen, ze kregen zelfs kinderen met hun slachtoffers.
Maar McLean pikte het niet, en na jarenlang getrouwtrek, officiële onderzoeken, politieke inmenging kreeg ze excuses en een schadevergoeding – en een dozijn vriendinnen ook. Ze moest een paar keer getuigen en vond dat uiterst pijnlijk – vooral omdat de politiemannen in de rechtszaal niet met name genoemd werden, maar alleen met een nummer. De zaak kwam uit en werd bekend onder de naam ‘Spycops’ en liep enkele jaren vóór 2010, toen het begon uit te komen. In 2016 kwamen nieuwe zaken aan het licht.
McLeans zaak loopt nog tot 2025, wanneer een laatst zitting gepland is. Ze is intussen toch getrouwd en heeft een tweeling – die zij het begin en einde van het geluk in haar leven noemt, haar alles.
