Woonprotest, corona-kritiek leveren en boekjes rondstrooien was niet het enige waar ik het afgelopen jaar mee bezig was. Enkele andere politieke projecten verdienen een ereplaats in mijn 2021-terugblik. Eentje in Tilburg. Eentje tot ver daarbuiten.
Eerst Tilburg. Daar is gaandeweg een heel netwerk van veelal jonge anarchisten opgekomen, iets waar ik een rolletje in heb gespeeld. Zoiets vind ik zwaar, maar onweerstaanbaar. Weinig dingen zijn leuker dan nieuwe kameraden om me heen, waar ik van leer en zij van mij, en dan kijken wat we op gang kunnen krijgen. Het zijn doorgaans ook zulke leuke mensen! Weinig dingen zijn echter ook intensiever, meer energieverslindend om te doen, zeker met mijn autisme dat er voor zorgt dat mensen voor mij de helft van de tijd een puzzel voor me zijn, en ik vast ook wel voor anderen. Ja, dit levert stress, en het nadenken over al dat ge-netwerk en gepuzzel gaat vrolijk door als ik alleen thuis zit of wat dan ook. Maar ik doe het allemaal met liefde en doorgaans met veel plezier. En het werpt vruchten af, dit netwerk. Er is nu Vrije Bond Tilburg, en dat heeft in juli al samen actie tegen een manifestatie van Forum voor Democratie in Tilburg gevoerd. Ik ben blij met deze kameraden, en een klein beetje trots ook dat ik hier een bijdrage heb kunnen leveren.
Dat andere project waar ik energie in stak was Sluit VION! Dat is een actiegroep die campagne voert tegen het kwalijke slachtbedrijf van die naam. Dat had eind 2020 tot een groot project besloten: een huis-aan-huis krant over Vion en wat er mee samenhangt, wat er mis is aan dat bedrijf en dergelijke. Dat was een zware maar ook weer mooie klus. Het ding moest vol met artikelen waarvan ik er een paar heb geschreven. Het ding moest gedrukt, en vervolgens verspreid. Het maken van de krant, de productie, de voorbereiding van het verspreiden: van eind 2020 tot in mei 2021 waren we er aan bezig, ik heb had met name in het drukken en de distributie aardig wat te coördineren. Ook niet iets wat me heel erg ligt, maar motivatie maakt dan weer een heleboel goed. En ik deed het niet alleen!
De climax was het daadwerkelijk verspreiden van de krant: enkele duizenden exemplaren, huis aan huis in Boxtel waar de grote Vion-slachterij staat. Wijken indelen, mensen vinden en van instructie voorzien, wat een gedoe. Maar ook: wat mooi, want het lukte, en het ding is met veel plezier door flink wat mensen rondgebracht in het zonnige laatste weekend van mei. Natuurlijk heb ik er verslag van gedaan.(5)
Er was meer te doen in Sluit VION!-verband. Heel leuk en spannend was mijn deelname aan een online presentatie in een online bijeenkomst van diverse dierenbevrijdingsprojecten in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Dat ging dus in het Duits, en ik had wellicht wat erg overmoedig ja gezegd. Mijn Duits is echt veel minder dan voortreffelijk, en dat is een understatement. Gelukkig deden we het samen, een Duitstalige kameraad en ik. Het werkte, er was waardering, en het was weer eens heel iets anders. Af en toe uit de comfort zone is spannend, maar wel eens leuk ook.
Intussen ben ik samen met Joke Kaviaar nog steeds muziekpiraat in Your Local Pirates. Veel optredens deden we niet, dat virus maakte het lastig om binnenoptredens te doen. Mooie optredens konden er gelukkig wel af: op het Vrije Bondscongres, op een festival in de Slibvelden bij Amsterdam-Noord, op een vanuit Aseed georganiseerd Food Autonomy Festival aan de rand van Utrecht, een optreden in het Landje, een soort van gekraakt bos met prachtige boomhutten. Ze hadden alle vier iets bijzonders. Of er snel nieuwe optredens komen? Dat valt helaas vanwege burn-out en virus niet te zeggen. Hou ons maar gewoon digitaal een beetje in de gaten.
Terwijl we weinig optraden zijn we wel aan de slag geweest! Joke blijft maar liedjes produceren, het is niet bij te benen, en dat oefenen we vervolgens ook weer zo goed en zo kwaad als dat gaat. Dat niet alleen, we zijn de studio in geweest, in twee sessies, voor onze tweede CD! De opnames zijn af en worden nu verder gemixt en zo. Het zal allemaal nog wel een tijdje duren, want uitbrengen zonder dat met optredens te kunnen ondersteunen is niet zo handig. Maar toch… We hebben ook een kleine bijdrage aan de woonstrijd proberen te leveren door een speciaal kraakliedje te maken: ‘Wat Niet Mag, Dat Kan Nog Steeds’, in meerdere versies, door ons samen en Joke alleen, live rond de Woonopstand Rotterdam, te vinden op ons YouTube kanaal.
Solo was ik ook muzikaal actiever dan ik in tijden geweest ben, met een eigen YouTube-kanaal en ook met videootjes op mijn Instagram-account. Covers allemaal… tot nu toe tenminste. Ik ben blij met deze opleving van muziekmakerij door mijzelf alleen. Hoe dol ik ook ben op Your Local Pirates als project, hoe blij ik ook ben met Joke als muziekpartner, kameraad en goede vriendin… ik verwaarloos mezelf als ik dat muziekmaken door mijn eenzame zelf verwaarloos, als ik daar niets of te weinig mee doe. Het is een van mijn frustraties van de laatste jaren dat ik dat in de knel heb laten raken in de flow van het piratenplezier. Stappen om tegen die frustratie iets te doen zijn dus genomen. Grotere stappen zijn in voorbereiding. Nou ja, voorbereiding… ik denk er over na. Voor grotere daden is het, want burn-out en meer, nog te vroeg. Zie deel drie van dit verhaal, binnenkort op deze website…
Voetnoten komen onderaan deel vier.
Ook verschenen bij PeterStormt
