In een recent interview met CNN gaf president Obama toe wat iedereen al lang wist: De VS heeft een beslissende en actieve rol gespeeld bij de machtswisseling in Oekraïne. De vraag is waarom de VS destijds in haar rol als zelfverklaard makelaar van die transitie-die-geen-coup-mag-heten akkoord is gegaan met coalitiedeelname van een rechts-radicale, nationalistische partij. Of in de volksmond: een stel nazi’s. De VS moet geweten hebben dat Svoboda voor de ethnische Russen en andere minderheden volstrekt onacceptabel was en dat escalatie in het verschiet lag. De partij staat immers bekend om haar historische fetish voor ethnische zuiveringen en pleit onomwonden voor uitsluiting van ethnische minderheden uit publieke functies.
Niet lang nadat US State Department Victoria “Fuck the EU” Nuland in het inmiddels beruchte telefoongesprek de machtsovername besprak met VS ambassadeur Geoffrey Pyatt, verklaarde de ambassadeur in dit interview dat Svoboda zich als een Europese, democratische politieke partij wilde vestigen. Pyatt sprak daarbij expliciet zijn steun uit voor Svoboda: “We will encourage that development”.
“We have been encouraging that development”, zou accurater geweest zijn.
Dit Amerikaanse ‘encouragement’ is in deze context zonder enige twijfel een eufemisme voor het financieel en strategisch steunen van groepen die kunnen worden ingezet voor destabilisatie en regime change. Voor elke recent georkestreerde machtswisseling is er in het plakboek van Amerikaanse geopolitieke blunderstrategieën die geen complotten mogen heten wel een vliegticket van senator John McCain of een cheque van George Soros te vinden.
“Well, I set up a foundation in Ukraine before Ukraine became independent of Russia. And the foundation has been functioning ever since. And it played a – an important part in events now.” ~ George Soros
Nadat deze senator en begenadigd ronselaar van criminele huurlegers zich ervan verzekerd had dat Svoboda de joodse minderheden in Oekraïne toch echt met rust zou laten, gaf de VS haar zetbazen in Kiev groen licht voor de machtsgreep. En de face-lift van Svoboda was natuurlijk al veel eerder ingezet. Al in 2012 werd Oleh Tyahnybok, de leider van Svoboda, in de New York Times van alle blaam gezuiverd.
Parallel aan de transitieactiviteiten van de Amerikaanse neocons, trokken hun Europese zaakwaarnemers (hoi Guy) met een stapel dubbele agenda’s richting Kiev om als een stel woudlopers in korte leren broek de staatsgreep met megafoons te promoten. Niet veel later staken rechts-radicale betogers in Odessa een vakbondsgebouw in de brand: 48 doden en 247 gewonden. Some encouragement!
Een paar maanden later werd de MH17 naar beneden geschoten. En alsof er al een heel draaiboek klaar lag, schroomden VS en EU geen seconde om zonder enig substantieel bewijs de Russen en de Russische separatisten de schuld in de mik te schuiven gebruik makend van de “overwhelming evidence”: niet te verifiëren rommel die op pro-Oekraïnse blogs circuleerde. De Amerikaanse satellietbeelden die uitsluitsel zouden kunnen geven over de toedracht van het incident werden zorgvuldig onder het tapijt geveegd en het onderzoek dat volgde werd bekend door het uitsluiten van Maleisië en de doofpotclausule om Kiev te beschermen.
Onderwijl togen Azov milities met hakenkruizen op hun helmen schietend en plunderend door Oost-Oekraine in een burgeroorlog die zijn weerga niet kent en waar de lokale Russische bevolking door de EU en de VS volledig aan haar lot is overgelaten. Meer dan vijf duizend doden en minstens een half miljoen ontheemden verder is er nog steeds geen vooruitzicht op een vreedzame oplossing.
Je hoeft geen vriendje van Rusland te zijn om te zien wat voor streek hier door de VS en de EU is geleverd: De VS is niet akkoord gegaan met coalitiedeelname van Svoboda bij het voorbereiden van de coup. De deelname van Svoboda is jarenlang zorgvuldig voorbereid teneinde de verhoudingen tussen Kiev en Oost-Oekraïne te laten escaleren tot de zoveelste Amerikaanse proxy-oorlog tegen Rusland. En bij gebrek aan een lokale afdeling Al Qaeda strijders, vond de VS in Svoboda en Azov uitstekende vervangers.
