Het Israelische leger is donderdagmorgen de plaats Jenin op deWestoever binnengedrongen en heeft daar twee Palestijnen doodgeschoten, er één verwond en vier mensen gearresteerd, waarvan twee op bizarre wijze. Een dag eerder werd bij een inval in Ja’bad (vlakbij Jenin) ook al een Palestijn doodgeschoten. Verder heeft Israel de Palestijn Salah Hammouri, die in ”administratieve detentie” zat en daarvoor werkte als advocaat en onderzoeker van de organisatie Addameer, te verstaan gegeven dat zij identiteitskaart als inwoner van Jeruzalem wordt ingetrokken zodra hij vrijkomt. Hij zal worden uitgewezen naar Frankrijk.
De bijzondere wijze waarop het Israelische leger haar taak – het beschermen van de bevolking van bezet gebied” – opvat door iedere dag, of om de twee dagen een Palestijn dood te schieten wordt voortgezet. Op dinsdag werden niet minder dan vijf Palestijnen geliquideerd, woensdag was het er één, en op donderdag opnieuw twee. Gaat lekker zo.
De militairen drongen de wijk al-Hadaf van Jenin in de vroege ochtend binnen, bestormden huizen en posteerden scherpschutters op de daken. Ze omsingelden twee huizen en arresteerden twee mannen. Uiteraard riep hun optreden massaal verzet op van jongeren die onder meer stenen gooiden. De militairen antwoordden met traangas, ”rubber kogels” en salvo’s met scherpe munitie. Twee mannen, Na’im Jamal ;Zubeidi (27) en Mohammed Ayman Sa’adi (26) werden daarbij doodgeschoten. Een derde man liep verwondingen in zijn gezicht op door rondvliegende scherven. Undercover soldaten drongen intussen het vluchtelingenkamp Jenin binnen. Daar ramden zij met hun auto een motorfiets van de weg, waarbij zij de twee berijders arresteerden.
Een dag eerder werd in Ja’bad het huis van Abboud Hirzallah omsingeld door undercover eenheden en militairen. Hirzallah gaf zich uiteindelijk over, maar ook hier protesteerden tientallen jongeren en werd onder meer met stenen gegooid. Het leger antwoordde net als een dag later in Jenin met traangas, rubberkogels en salvo’s scherpe munitie. Daarbij werd de 26-jarige Mohammed Tawfiq Badarna dodelijk getroffen.
Salah Hammouri heeft hij elkaar zo’n acht jaar in gevangenschap doorgebracht. In 2001 kreeg hij vijf maanden en in 2004 vier maanden ”administratieve detentie” (detentie zonder aanklacht of mogelijkheid je ertegen te verweren). In 2005 kreeg hij zeven jaar na een ”plea bargain”, een Israelische manier om iemand schuld te laten bekennen door te dreigen met nog veel zwaardere gevangenisstraf. In 2017 kreeg hij een straf van 13 maanden administratieve detentie, waarbij hij na zijn vrijlating een verbod kreeg om de Westoever te bezoeken. En in juni werd hij opnieuw onder administratieve detentie geplaatst. Amnesty International, dat opkomt voor politieke gevangenen die geen geweld prediken, drong tevergeefs aan op zijn vrijlating.
Nu wordt hij binnenkort in vrijheid gesteld, en wordt zijn recht om in Jeruzalem te wonen hem ontnomen, evenals het recht om terug te keren naar Israel. Door zijn werk als advocaat voor Addameer zou hij zich schuldig hebben gemaakt aan een gebrek aan ”loyaliteit” aan de Joodse staat. Hammouri is in Jeruzalem geboren als zoon van een Jeruzalemmer en een Franse moeder. Zijn Franse vrouw werd al acht jaar geleden het land uitgezet. Hammouri’s zaak mag als een voorbeeld gelden van hoe onvoorstelbaar oneerlijk de Israelische staat te werk gaat. Je annexeert een stad en maakt er vervolgens je eigen regels. Er zijn hem overigens al 14.000 anderen voorgegaan, die ook om een veelheid aan redenen hun recht om in Jeruzalem te wonen kwijtraakten.
Ook verschenen op Abu’s blog
Uitgelichte afbeelding: By Mr. Kate – Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=19991121
