Zelfs het hele kleine beetje dat de PvdA beweert bereikt te hebben in Rutte II, het Kinderpardon, hebben ze de facto niet of nauwelijks bereikt:
Deze week werd bekend dat sinds het Kinderpardon in het leven is geroepen er maar 29 kinderen ook daadwerkelijk van ‘geprofiteerd’ hebben. ‘En zelfs dat is maar de vraag’, zegt woordvoerder Tirsa Hofstee van Defence for Children. ‘Wij vermoeden dat deze kinderen namelijk ook zonder het Kinderpardon een status hadden kunnen krijgen op basis van andere criteria, zoals het buiten-schuld-criterium.’ (De Monitor)
Volgens staatssecretaris Dijkhoff ligt het aan een aantal betreurenswaardige registratiefouten dat dit het geval is. Van de 1360 aanvragen werden er volgens het ministerie van justitie aanvankelijk slechts 40 toegekend, maar nu blijken dat er zelfs maar 29 geweest te zijn. Over heel 2016 is er slechts één aanvraag toegekend.
Binnen de PvdA zijn er wel degelijk leden die dit probleem ook gesignaleerd en aangekaart hebben, maar ja dat heilige regeerakkoord hè:
Pvda’er Esther van Dijken zet zich al jaren in voor het Kinderpardon en voelt zich in de steek gelaten door haar partij. Afgelopen september werd op het ledencongres voor de derde keer een motie aangenomen door de leden die vinden dat er een verruiming moet komen van het Kinderpardon. Maar de partijleiding legde de motie keer op keer naast zich neer. Van Dijken: ‘We hangen aan de strop van de VVD. (De Monitor)
Het eindeloos in beroep gaan door Klaas Dijkhoff/Ministerie van Justitie om vooral toch nog maar een extra vluchteling uit te kunnen zetten helpt natuurlijk ook niet. Het is dus doelbewust beleid dit pardon zoveel mogelijk tegen te werken. Van Dijken, in een ander interview:
‘Zo ken ik een 18-jarige die ooit op de vraag of ze terug wilde, antwoordde dat ze hier wilde blijven. Nu wordt ze daarop afgerekend, want ze zou niet goed hebben meegewerkt. Zij is al acht jaar in Nederland, doet hier VWO en vrijwilligerswerk. De rechtbank heeft al zes keer haar bezwaar tegen afwijzing van een status goedgekeurd, (de beslissing moet dus heroverwogen worden red.), maar keer op keer gaat staatssecretaris Dijkhoff in hoger beroep bij de Raad van State.’ (De Monitor)
“Elke uitgezette vluchteling is er één” moet Dijkhoff denken, en de PvdA-fractie staat erbij en kijkt er naar. En vooral dóórknokken, hè Diederik, zou Barry Stevens zeggen. Misschien wordt het nog eens wat, die politieke carrière van jou.
