In het brandpunt van de aandacht kan het behoorlijk heet worden. Zelfs Volendam is niet veilig genoeg meer. Een stukje, zwaar bewaakt, over de Loswal lopen bleek al haast een brug te ver. Maar hij deed het toch maar. Om vervolgens samen met zijn vazal Van der Sluijs en zorgvuldig geselecteerde vertegenwoordigers van de media in een kotter een rondje op het Markermeer te varen. Dat was het dan. Het bezoek aan Volendam, het zangersdorp waar vrijwel niemand uit Islam te vinden is en waar de zwaar bewaakte bezoeker desondanks erg populair is, duurde maar heel kort. Als het je zelfs in Volendam te heet onder voeten is geworden dan doe je toch echt iets niet goed.
Dat de voorman van een politieke beweging op kosten van de overheid beveiligd moet worden is natuurlijk te zot voor woorden. Wat deze voorman ook denkt, zegt of schreeuwt, binnen of buiten het Parlement, iedere vorm van bedreiging, door wie dan ook, is verwerpelijk. Hoon en spot. Dat werkt veel beter. Zeker wanneer vrijwel elk debat met de voorman verzandt in feitenvrij geblèr.
Dit geldt de volgelingen van de voorman evenzeer. Hun huizen, auto’s en woningen bekladden werkt contraproductief. Hun ramen bekogelen is gevaarlijk vandalisme. Terwijl deze volgelingen normaal gesproken de moeite van het waarnemen niet waard zijn. Hoon en spot, dat zou hun deel moeten zijn.
Het zijn ook oliedomme acties van lieden die geen enkel historisch besef schijnen te hebben. In de vroege jaren ’30 van de vorige eeuw waren NSB’ers het mikpunt van vandalen. In 1932 werd de Weerbaarheidsafdeling (WA) opgericht om de NSB’ers te beschermen. De WA trok vooral geteisem aan, hooligans avant la lettre. De regering Colijn verbood de WA. De WA werd een wandelclub. De rest is geschiedenis.
De voorman schreeuwde moord en brand. Verweet de overheid dat zij tekort schoot in het beschermen van de democratie. Want dat geklieder en dat kapotte ruit waren natuurlijk directe aanvallen op de democratie. Voor minder doet de voorman het niet. Tenzij het om het bekladden van woningen in Duindorp gaat. Woningen van moslims. Dan is het minder erg. Dan meent de voorman te moeten stellen dat die acties juist aangeven hoe groot het moslimprobleem in Nederland is. Ach ja, twee maten. De voorman is daar meester in en zijn volgelingen dus ook.
Faber
Marjolein Faber stapt niet op. Liever blijft zij aan. Dat zij voor altijd ongeloofwaardig is maakt geen bal uit. De voorman staat achter haar, de Staten van Gelderland kunnen de pip krijgen. Faber zal haar strijd tegen corruptie en malversaties in het openbaar bestuur onverdroten voortzetten. Straks is zij ook de fractievoorzitter van de club van de voorman in de Eerste Kamer. Hoon en spot, zoveel en zo vaak mogelijk.
Over het fenomeen Marjolein Faber-van de Klashorst berichtte Krapuul overigens al eerder en vaker.
En de rest
De rest is geen haar beter dan de voorman. De rest is te dom om te poepen. De rest volgt de leider. Dat geldt ook voor dat hele peloton van ex-volgelingen dat bevolkt wordt door would-be voormannen en voor zichzelf zijn begonnen. Het beste voorbeeld in Louis Bontes, maar zijn hulpje Joram van Klaveren doet nauwelijks iets voor hem onder.
Ook in de Provinciale Staten barst het van de ex-volgelingen. En er zullen dus zat mensen zijn die op de beweging van de voorman of op zijn klonen gaan stemmen. Die mensen, beste mensen, kiezen voor chaos en onbestuurbaarheid. Die mensen nemen zichzelf in de boot. Houzee.
