Hollande, ezel en/of haantje?

Een ezel stoot zich in het algemeen niet twee keer aan dezelfde steen. Zo luidt het spreekwoord. Toch herhaalt de Franse president François Hollande de politiek van die andere Frans, vroeger president Mitterrand. Het leidt tot teleurstelling een jaar na zijn verkiezing.

Betoging

Op 6 mei was er een een grote betoging.

180.000 Fransen verzamelden zich in Parijs. Onvoldoende, luidde het oordeel. Bezuinigingsbeleid, toenemende werkloosheid, corruptie en niet nagekomen verkiezingsbeloftes markeren de teleurstelling van Frankrijk in haar president.

Hollande had veel beloofd: meer belasting voor bedrijven en hoge inkomens; meer banen in het onderwijs; de mogelijkheid voor homo’s te kunnen trouwen en kinderen te adopteren. De belastingwetgeving van 75 procent voor miljonairs is eind vorig jaar afgeschoten door het Constitutioneel Gerechtshof. Eerder al had acteur en grootverdiener Gérard Depardieu als protest tegen de plannen zich in België gevestigd en had hij met veel publiciteit het Russische staatsburgerschap van Poetin gekregen. Wat betreft het onderwijs zijn er voor 2013 40.000 extra banen beloofd. En ondanks hevige protesten is het homohuwelijk met een ruime meerderheid in het parlement aanvaard. Sommige resultaten vallen tegen, maar ze zijn niet allemaal negatief. Doch de teleurstelling overheerst over de oplopende werkloosheid.

Mitterrand

In 1981 begon Mitterrand met een Volksfrontregering. De communistische partij leverde vier ministers. In het begin van zijn ambtstermijn voerde Mitterrand een voor Westerse begrippen radicaal economisch bewind. Nationalisaties van een aantal belangrijke bedrijven werden doorgevoerd, voorts was er een verhoging van het minimumloon van 10 procent en kregen de Fransen vijf weken vakantie. Het doel was de economie te stimuleren door middel van keynesiaanse maatregelen. Maar het liep uit op rampspoed voor de Franse economie. De Franse franc moest driemaal devalueren. Toen al was de druk van het internationale kapitaal te sterk voor Frankrijk.

Mitterrands politiek was ondoordacht. Inmiddels was de Europese integratie een aardig eind op weg. Stimuleren van de economie door een land werd vooral dankbaar ontvangen door de overige EEG-landen, het zogenaamde weglekeffect trad op.

Dilemma van de Europese gevangenen

De mogelijkheden om een keynesiaans beleid door een EU-lidstaat te voeren zijn er in de loop der jaren niet groter op geworden, om het mild uit te drukken. En waarom het in de huidige constellatie vrijwel onmogelijk is, laat een bekend concept uit de speltheorie zien: het gevangenendilemma. Het komt erop neer dat actie in het gezamenlijke belang voor het groepsresultaat het meeste loont, maar proberen te profiteren terwijl de rest samenwerkt levert voor een individueel lid nog meer op. Het resultaat is dat iedereen probeert te profiteren van de ander. Degene die als enige actie onderneemt in het gezamenlijke belang is dan de pineut. De rol van slachtoffer was er voor Mitterrand en dat dreigt Hollande opnieuw te overkomen. Als beste profiteur heeft Duitsland zich in de tussentijd gemanifesteerd met zijn keiharde Hartz-wetten voor de arbeidsmarkt. De Duitse economie groeide ten koste van de Duitse arbeider en ten koste van het merendeel van de EU-landen.

Alternatief

Is er een alternatief voor Hollande of moet hij mee in de neoliberale maalstroom? Ik vrees dat een Frans stimuleringsbeleid de Fransen weinig gaat opleveren. Maar Hollande zou, als hij een internationale socialist was, de mechanismen duidelijk kunnen maken van zijn gijzeling door het neoliberale kapitalisme. Daarmee zou hij een bewustwordingsproces in Europa kunnen versnellen. Dat alleen samenwerken op links perspectief oplevert. Maar hij is geen socialist, hij is een sociaal-democraat. Een sociaal-democraat is op de eerste plaats een baantjesjager. En veel mooiere baantjes dan president van Frankrijk zijn er niet: opperhaantje onder de haantjes. Het lot van Jan met de pet zal hem verder worst wezen.

10 gedachten over “Hollande, ezel en/of haantje?”

  1. Dat is momenteel de elende waarmee ,alle euro landen mee kampen .Een beleid dat gevoerd moet worden opgelegd door merkel en consorten via brussel .Duitsland overwint nog steeds ten opzichte van de rest .Het door haar opgelegde beleid helpt heel europa naar de knoppen ,en zelfs in eigen land zien ze dat steeds meer ,ook daar komt de weerzin tegen haar beleid aan de oppervlakte .Zij heeft bij haar aantreden jaren terug de woorden gezegd die ook hitler bezigde in mein kampf of in een of andere toespraak .Het volk is geen demokratie waard daarom zullen we de demokratie afbreken ,hetgeen in de europese unie al aardig gebeurd .

  2. kyk eens aan Het dilemma voor de sociaal democraten; zg socialisme met behoud van het kapitalistische systeem.

    reeds voorspelt door Professor Pannekoek (Lenin als filosoof) de Party als baantjesfabriek voor jonge academici.

    Maar wat te doen????

  3. Soms geloof ik mijn eigen ogen niet. Ik schreef:

    Maar Hollande zou, als hij een internationale socialist was, de mechanismen duidelijk kunnen maken van zijn gijzeling door het neoliberale kapitalisme. Daarmee zou hij een bewustwordingsproces in Europa kunnen versnellen.

    En wat doet hij? Hij stelt een plan op, waarvan de kern een economische regering voor de eurozone is. ‘Geen van zijn ideeën is nieuw’, geeft Trouw weliswaar aan, maar hij zet toch een stap in de richting van de bewustmaking van de mechanismen waarin Frankrijk en andere landen gevangen zitten. Ik geef toe: ik had dit niet verwacht van Hollande.

  4. De Franse regering is weer eens gevallen. Premier Valls heeft het ontslag van zijn kabinet aangeboden nadat een aantal ministers kritiek op het beleid van Hollande had geuit.

    De grootste ezel is minister van Financiën Arnaud Montebourg. Hij heeft nog steeds niet door wat Hollande intussen al wel heeft geleerd.

    “Frankrijk voelt zich niet geroepen om zich te scharen achter de ideologische axioma’s van het Duitse rechts.” Zelfs wie in Frankrijk links stemt, stemt in feite op het programma van de Duitse rechterzijde, haalde Montebourg uit. (Knack)

    Hoewel Montebourg het dilemma goed schetst, kun je Duitslands macht niet negeren. Je past je aan Duitsland aan of probeert het op Europees niveau te regelen, maar niet via een Franse course solitaire (Alleingang).

  5. Sjaak Scheele:

    Als Frankrijk iets alleen wil regelen is dat het goed recht van dat land, of jij het er nu mee eens bent of niet.
    “Aanpassen aan Duitsland of het via de EU regelen”, nou nou nou, er komt steeds minder keuze in smaken geloof ik.

  6. Deftig gezegd hoor, maar je geeft inhoudelijk weer eens geen enkel steekhoudend argument. Aanpassen aan de EU en de macht van Duitsland, want anders ben je onzinnig bezig. Klaar is Sjaak.

  7. Pingback: Tina voor bezuinigingen | Krapuul

  8. Pingback: Hollande personifieert de val van de sociaal-democratie | Krapuul

  9. Pingback: Na hol vat Hollande de pest van Le Pen | Krapuul

Reacties zijn gesloten.