Om als president te kunnen heersen had Erdoğan een volgzame premier nodig had, die deed wat van hem verwacht werd. Die trouwe vazal meende hij gevonden te hebben Ahmet Davutoğlu, de eerdere minister van Buitenlandse Zaken. Vanuit Erdoğans perspectief was dit achteraf een verkeerde inschatting, want Davutoğlu bracht hem veel kopzorgen.
Het begon vorig jaar al, toen Davutoğlu weigerde zich tegen de vervolging te keren van vier van corruptie verdachte ministers. Erdoğan moest ingrijpen om te voorkomen dat die vier voor het hooggerechtshof werden gesleept. Dit jaar lag Davutoğlu dwars toen hij zei dat er eventueel met de Koerdische PKK onderhandeld kon worden, terwijl Erdoğan zich daar pertinent tegen had uitgesproken. Davutoğlu toonde meer eigenzinnigheid toen hij zei dat van ‘steun aan terrorisme’ beschuldigde journalisten en academici hun proces in vrijheid mochten afwachten, terwijl die van Erdoğan in een gevangenis mochten wegrotten.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
