Het sluiten van de grenzen getuigt van intellectuele armoede en bekrompenheid

Europa zou haar militair apparaat beter inzetten om actief de ontsnapping van vluchtelingen te organiseren

De beslissing van Duitsland om tijdelijk de grenzen te sluiten, komt de centrumrechtse federale regering – en met name de N-VA-ministers binnen die regering – bijzonder goed uit. Ze zijn immers niet langer moreel verplicht een solidair gelaat te tonen en kunnen onbeschroomd opteren voor de harde aanpak die een groot deel van hun achterban verkiest. De solidaire aanpak, zo kunnen zij nu immers benadrukken, zou het aanzuigeffect wel eens heel snel van Duitsland naar België kunnen doen verschuiven. Niet toevallig was Theo Francken er als de kippen bij om te pleiten voor het sluiten van de Belgische grenzen. Intussen kan de stijgende druk op die grenzen door zijn collega en partijgenoot Vandeput worden aangevoerd om het probleem ‘bij de oorsprong aan te pakken’, meer bepaald door militaire interventie in Syrië zelf.

De interne logica van dit argument lijkt waterdicht, maar toch getuigt zij van een schrijnende intellectuele armoede en van een ontzettend bekrompen inschatting van de democratische waarden die Europeanen zo graag belijden. Op korte termijn is het mogelijk dat deze dubbele politiek – sluiting van de grenzen en militaire ingrijpen in de voornaamste conflicthaard – iets meer ademruimte geeft aan Europese samenlevingen, op langere termijn zal zij alleen maar meer frustratie creëren ten opzichte van het zelfvoldane Westen.

(Lees verder bij de bron van dit artikel)