Laten we het eerst en vooral als boekentip behandelen: de beschrijving van de Nederlandse vertaling
In ‘Bekentenissen van een afvallig milieuactivist’ geeft Paul Kingsnorth een radicaal andere kijk op natuurbescherming. Kingsnorth was jarenlang een kopstuk van de Engelse milieubeweging. Tegenwoordig gelooft hij niet langer dat de mensheid in staat is de o¬ffers te brengen die de wereld kunnen redden. Ook is hij het vertrouwen verloren in de milieubeweging. De natuurbeschermers van weleer hebben hun idealen ingeruild voor windmolenparken en zonnefarms; hun activisme draait niet langer om de bescherming van de natuur, maar om duurzaamheid en energietransitie. In dit boek beschrijft Kingsnorth zijn verdriet en woede over de teloorgang van de ongerepte natuur en zet hij deze om in een nieuwe visie die hij “duistere ecologie’ noemt. Deze visie staat ferm tegenover de overtuiging dat technologie ons kan redden. Ook pleit hij voor een hernieuwde balans tussen de menselijke en niet-menselijke natuur. Volgens Kingsnorth zijn we gaan geloven dat we boven de natuur staan, er niet langer deel van uitmaken. Onverschrokken stelt hij in dit toch hoopvolle boek confronterende vragen over hoe we leven en hoe we eigenlijk zouden moeten leven.
Zie hier.
Uit een interview in Trouw:
U schrijft dat we daarvoor eerst moeten erkennen dat we in mythes geloven. Welke bedoelt u?
“De mythe dat er een scheiding is tussen mens en natuur, een natuur die je kunt opknippen, analyseren en beheersen. En de mythe van de vooruitgang. Het christendom is vervangen door een onvoorwaardelijk geloof in industrialisatie, vooruitgang en rationalisme.
We hebben God vermoord en Vooruitgang op de troon gezet. Alles wat nodig is om de ecologische crisis te keren, loopt stuk op de noodzaak van economische groei.”
De schrijver heeft zich teruggetrokken naar het Ierse platteland (altijd wat knarsend, dat Nederlandse woord dat ook naar heuvels of bergen kan verwijzen), verbouwt eigen groente en plant bomen. De schrijver voelt zich geroepen:
Een roeping? Van God?
“Ik weet het niet, ik heb wel sterk het gevoel dat er iets groters gaande is in de natuur. Iets heiligs. Ik weet dat onze cultuur daar weinig mee kan. We hebben – echt ongekend in de geschiedenis – de band met het heilige doorgesneden. Aan het grootste gebouw kun je zien wat het belangrijkst is in een samenleving. Er is maar één samenleving waar dat geen heiligdommen zijn, maar banken. Onze ecologische crisis is dus een spirituele crisis, er is een geestelijke strijd gaande.”
Het interview, afgenomen door een voormalig lid van de al even voormalige beweging Time to turn, christen-anarchistisch angehaucht…
1) De vraag is wat mij betreft wel: waar komen die bomen vandaan? Hoe zijn ze gekweekt? Wanneer zullen het echt gewortelde bomen zijn die ook in het oorspronkelijk landschap passen?
DUIZEND bomen?
– Paul Kingsnorth, Bekentenissen van een afvallig milieuactivist – Een radicaal andere kijk op natuurbescherming. Paperback, 9789045040189, Druk: 1 oktober 2019, 336 pagina’s
