Sociaal-democraten stellen in iedere EU-lidstaat zichzelf ten doel om te vechten voor behoud van de verzorgingsstaat. Dat lijkt mooi maar levert slechts verlies op. María João Rodrigues, vicevoorzitter van de Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten in het Europees Parlement, legt het nogmaals uit.
Ook wanneer sociaal-democraten in een land regeringsmacht hebben gebeurt het volgende:
Vroeg of laat zal de achteruitgang van de sociaal-democratie in andere lidstaten leiden tot ontmanteling van sociale, financiële en milieustandaarden in de gehele Europese interne markt. Uiteindelijk zullen deze hervormingen zorgen voor ondermijning van de verzorgingsstaat, van de reglementering van de marktcompetitie en ook van de hogere sociale standaarden in landen waarin sociaal-democratische partijen nog enige regeringsinvloed hebben. Daarom moeten sociaal-democraten in Europa gezamenlijk actie ondernemen. Sociaal-democratie zal op dit continent niet overleven tenzij Europese integratie naar een hoger niveau wordt getild.
(Social Europe [vertaald uit het Engels])
Het verhaal klopt. Maar mevrouw Rodrigues gaat eraan voorbij dat deze oproep aan de sociaal-democratie al zo vaak is gedaan en aan dovemansoren. Want het wezen van sociaal-democratie is nationaal. Al in de Eerste Wereldoorlog stemden sociaal-democraten in diverse landen in met oorlogsbudgetten in plaats van gezamenlijk met andere arbeiderspartijen in Europa de strijd tegen het kapitaal door te zetten.
