Myanmar blijft een racistische staat met zijn gruwelijke boeddhistische fascisme tegen de Rohingya, waar nauwelijks berichtgeving over is.
Volgens de Verenigde Naties zitten er, twee jaar na het geweld waarbij dorpen werden platgebrand, duizenden dakloos werden en meer dan 200 mensen gedood, nog steeds 135.000 Rohingya moslims opgesloten in vluchtelingenkampen aan de westkust van Myanmar.
Sinds de in 1982 door de voormalige militaire regering van Myanmar uitgevaardigde Wet op het Burgerschap, worden de Rohingya’s niet langer als etnische minderheid erkend. Hierdoor zijn de meeste van hen stateloos en krijgen zij geen identificatiekaarten, die nodig zijn voor het verkrijgen van scholing en het kunnen aangaan van een huwelijk, vinden van een baan of het krijgen van een overlijdensakte.
De meeste Rohingya’s wonen in het noorden en westen van de staat Rakhine, in drie townships – Buthidaung, Rathedaung en Maungdaw – aan de grens met Bangladesh. Dit is een van de meest afgelegen, armste en dichtstbevolkte gebieden van het land. De toegang van media en hulporganisatie toegang is beperkt.
Mensenrechtenorganisaties zeggen dat de Rohingya ook te maken hebben met vervolging, verkrachting, dwangarbeid, afpersing, confiscatie van land en beperkte toegang tot openbare diensten. Volgens de VN staat de moedersterfte op 380 doden per 100.000 levendgeborenen in Maungdaw – twee keer zoveel als het landelijk gemiddelde. Het sterftecijfer onder 5 jaar is 135 per 1000 kinderen in Maungdaw, vergeleken met een landelijk gemiddelde van 77.
Er is sprake van ondervoeding bij zo’n 20 % van de Rohingya’s en 45 procent van de huishoudens heeft beperkte toegang tot voedsel.
De humanitaire crisis verergerde tijdens de winter, nadat de regering de hulporganisatie Artsen zonder Grenzen toegang tot het gebied had ontzegt. Meer dan 700.000 mensen waren hierdoor verstoken van de juiste medische zorg. Eind juli gaf de regering weer toestemming aan de artsen om terug te keren.
Hulpverleners zeggen dat ze in de afgelopen maanden, een alarmerende stijging van ondervoede kinderen hebben gezien.
Waar is Nobelprijswinnares Aung San Suu Kyi? Waar is haar morele leiderschap? Totaal afwezig. Net als Obama en andere wereldleiders die zich zo druk maakten toen zij door haar tegenstanders gevangen en geïsoleerd werd. Ze zijn geen haar beter dan het type Marcel de Graaff!
Het regime in Myanmar levert intresante grondstoffen .. pas waneer ze daar mee stoppen is er reden to ingrijpen ..
Een wij, onze buik bol van vechtende gelovigem en humanisten die er als communisten ook op los sloegem en als neo-liberalisten elkaar bedonderden, in alle naiveteit maar denken dat die boeddhistische mensen dat soort rotstreken niet uithaalden!
De zogenaamde Boeddhisten die in Myanmar Moslims aanvallen zijn net zo min Boeddhisten als de terroristen van ISIS die mensen van andere geloven aanvallen Moslim zijn.
Dat is iets dat hier zeer zeker niet vergeten mag worden.
We hebben het hier gewoon over een ordinaire racistische strijd gebaseerd op angst, intolerantie en onwetendheid.
Niks verlichting, Niks Buddha.
Geen enkele godsdienst kan dus claimen immuun te zijn voor zulk misbruik.
Slagers heb je overal, en ze zijn meestal nog de baas ook.