Geachte dames en heren van de Publieke Omroep, de Stadsreiniging, de Mobiele Eenheid en andere directe belanghebbenden,
Toen ik nog jong was, was voetbal leuk. Natuurlijk was er wel wat rivaliteit, maar die beperkte zich meestal tot zaken als dat bij straatvoetbal het team dat de verkeerde kant van de opgeworpen stuiver had gekozen, Feyenoord of PSV moest spelen. (U raadt het al, ik ben in Amsterdam geboren. In het Anna Paviljoen.)
Joop Heyster passeert Aad Visser (Ajax tegen Hermes-DVS, 18 mei 1952)
Voetbal moet dus weer leuker worden en ik heb hiertoe een aantal voorstellen:
1. De verdeling in twee teamkleuren (en zwart voor de scheidsrechter) geeft te veel onmin en is bovendien erg eentonig. Dat moet vrolijker! Voortaan dragen alle spelers van het thuiselftal ieder een andere kleur (dus: rood, blauw, groen, oranje, etcetera) en hun persoonlijke tegenhangers in het bezoekende elftal dragen dezelfde kleur, maar dan onderbroken door een brede witte streep. Alleen de scheidsrechter blijft mooi egaal zwart dragen.
2. Daarnaast is er veel te veel haat en nijd om die ene bal, alle spelers dienen een eigen bal te krijgen en geef de scheidsrechter er ook maar een, anders staat zo’n man daar maar.
3. Om geen ruzie te krijgen welke bal van wie is, worden de ballen op dezelfde manier gekleurd en van hetzelfde rugnummer voorzien als de spelers bij wie ze horen. Ook de scheidsrechter krijgt een eigen bal (zwart, met in plaats van een nummer het “oneindig” symbool wegens het hebben van de langste adem) en mag beperkt meespelen; hij dient echter pas als laatste te scoren. Indien de scheidsrechter per ongeluk eerder scoort, is het spel afgelopen, maar hij kan dit ook toepassen om een wedstrijd te beëindigen die uit de hand loopt of die door weersomstandigheden niet meer speelbaar is. Spelers die het hier niet mee eens zijn, mogen dit via de normale voetbalregels proberen te verhinderen.
4. Twee doelen is te weinig, dat wordt alleen maar dringen. We gaan hiervoor terug naar het ontstaan van het spel toen met een gat in de grond werd gewerkt (zoek maar op!), maar dit worden in de nieuwe opzet 6 (zes) gaten, één op elke hoekpunt zodat je ook niet meer dat eeuwige gemier hebt van “corner! corner!”, “welnee, absoluut geen corner!” of “zal ik jou eens op je bek slaan?” en één aan weerszijden, precies halverwege de lange kant, zodat ieder deel van het publiek goed zicht op een spannend plekje heeft.
5. De grensrechters worden nu in feite scheidsrechters en dienen continu in straf tempo rondjes rond het veld te lopen, zodat de wedstrijd ook nog eens een interessant atletiek-aspect krijgt. Ze mogen zich aktief met het spel bemoeien omdat de beste spelers altijd aan de kant staan (Oud-Nederlandsch gezegde), maar mogen onder geen enkele voorwaarde het veld op. Dus. Echt. Onder. Geen. Enkele. Voorwaarde. (Volgens recent onderzoek is standrechtelijke amputatie van het overtredende lichaamsdeel doorgaans voldoende effectief en doet het erg goed bij het publiek.)
6. Zorg ervoor dat bij de allereerste wedstrijd een officiële vertegenwoordiger van het Guinness World Records Book aanwezig is. De einduitslag doet er niet echt toe, maar U hebt hier nu wél… euh… ’s Werelds Grootste Pooltafel! 
.
Hopende UEdele hiermee afdoende te hebben geüniformeerd teken ik in blijde verwachting,
DarkSkywise
medewerker Krapuul.nl
.
Het wordt eigenlijk een soort Halma in voetbalvorm, begrijp ik? Voetbalma, zeg maar.
Vind trouwens dat in het kader van de milieuvriendelijkheid het ook alleen overdag op onverlichte en onoverdekte velden gespeeld zou mogen worden En ik mis een buutvrijplaats ….
Vroeger hadden we geen eens een bal, maar een opgeblazen varkensblaas.