Handen af van Anne Fleur Dekker, smeerkezen!

Arnold J. van der Kluft1

Het is niet te begrijpen. Eerst had hij nog een babyhoofdje op tamelijk gevorderde leeftijd, dat is nu weg, constateerde ik, toen ik een foto van een tijdje geleden zag. Een hangend oog, puisten, rimpels, geblondeerd haar dat eigenlijk donker is en misschien inmiddels grijs. Een accent waar je vroeger buiten eigen streek om uitgelachen werd. Wat is dat toch met die Wilders? Is het precies zijn lelijkheid die de doorsnee Nederlander, ook moeders mooiste niet, zo aanspreekt? Is het echt zijn voortdurende boodschap van racisme en haat die het zo goed doet bij Het Volk dat werkelijk ook voor eigen media te stom blijkt om voor de duvel te dansen?


Deze crypto-VVD-er weet dat zijn willige beulen in actie komen achter het toetsenbord zodra hij maar een scheet van een van zijn katten vermeldt. Laat staan als hij iets over een komende aangifte vermeldt over iets wat een jaar geleden getwiet is naar aanleiding van een oproep van een volgeling van Wildersgelijken, die vijfhonderd stenen naar een moskee wilde laten gooien.
De verkiezingen zijn geweest, de vijf extra zetels van gehoorzame jaknikkers zijn binnen, en twee extra voor onvervalste fascisten. Een homohatende antisemiet retweeten, daar draait Geert “Onze vrouwen” Wilders zijn handjes niet voor om.
Wat kunnen we nog eens toevoegen?
Eerder vandaag plaatste ik op eigen weblog dit stuk, van de hand van Anne Fleur Dekker, dat ik nog in portefeuille had. Het is het beste dat we van onze bedreigde kameraad te bieden hebben: iets in haar eigen woorden.

Waarom ik veganiste ben

Vegetarisme kwam in mijn leven toen ik me bij toeval inlas over de milieuproblemen die vlees eten veroorzaken. Omdat ik vlees zo lekker vind, ging de overgang naar een vleesloos leven langzaam, m矣r ik stopte met vlees eten. Immers, ‘There is no such thing as a meat eating enviromentalist’. Dit hield een tijdje zo aan totdat ik, opzoek naar nieuwe tips en recepten, belandde op veganistische websites. Deze websites informeerden mij niet alleen over een vleesloos, maar ook over een zuivel- en eierloos bestaan.

Waar eerst vooral het milieu de belangrijkste reden was geweest om mijn dieet aan te passen, werd dat nu versterkt door dierenleed. Hoewel veganisme mij in eerste instantie behoorlijk heftig in de oren klonk, bleek de verandering van mijn dieet in mijn dagelijks leven vrij gemakkelijk te gaan. Het idee een dier en het milieu te ‘redden’, gaf mij een beter gevoel dan een paar lekkere happen in mijn mond (overigens is veganistisch eten óók heerlijk).

Elke keer dat je kiest voor vlees, zuivel of eieren, zet je je stem achter de vreselijke industrieën die achter deze producten schuilen. Grote kapitalisten verdienen miljoenen euro’s over de ruggen van dieren, mensen die werken onder slechte arbeidsomstandigheden en het milieu. Wij moeten solidair met hen staan. Het lijkt misschien een druppel op een gloeiende plaat als één persoon veganist wordt, maar door anderen te inspireren hoop ik een keten te starten van meerdere flexitariërs, vegetariërs en veganisten die op hun beurt weer hun omgeving inspireren om (vaker) vlees te laten staan en daarmee de vleesindustrie keihard aan te pakken waar het hen het meeste raakt: hun winst.

Arnold J. van der Kluft

Veel kostbaar bloed heeft 's werelds loop gestort
en menig bloem is onverhoopt verdord;
verhef u niet op jongzijn en op glans,
de knop valt af, eer zij geopend wordt.

(J.H. Leopold)

1 gedachte over “Handen af van Anne Fleur Dekker, smeerkezen!”

  1. Pingback: Gudrun Ensslin en Anne Fleur Dekker hebben iets gemeen – met de helft van de mensheid | Krapuul

Reacties zijn gesloten.