Een van de redenen waarom ik “de multiculturele samenleving” altijd een kletspraatje heb gevonden is, dat wat voor “Nederlands” doorgaat vaak exotischer is dan wat exotisch moet heten.
Psalmen zingen op hele noten bijvoorbeeld, want ritme is van de heidenen. Wat je dan hoort is bijna een psychedelische experience weetjewel.
En zo wist een reformatorisch scholenconcern met vestigingen te Kampen, Staphorst en op Urk dat een schoolagenda met een foto van een scholier met een t-shirt aan waarop het ban-de-bomteken massaal teruggetrokken moest worden.
De Campaign for Nuclear Disarmament mag wel zeggen dat het teken is samengesteld uit de semafoorletters N en D, Nuclear Disarmament dus – ban de bom zeg maar – de aluhoedjes-avant-la-lettre uit bepaalde kringen weten beter.
Het is allemaal een groot satanistisch-communistisch complot ter ondermijning van Jezus, Wiens almacht dus ook weer niet onbeperkt is maar gelukkig heeft Hij hulp. In een hoek van Nederland waar – moet ik in verwondering vaststellen – voorgeslacht van mij vandaankomt – en toch is deze cultuur mij bijna vreemder dan die van Fairouz of Martí.
Kijk, en daarom was dat gepraat over multicultuur altijd zo raar.
Ach, Onze ChristenTaliban maakt zich zorgen over niets – ze gebruiken de smoes van de keuze tussen twee kwaden. Tevergeefs. Taliban blijft Taliban ook indien het Christen Taliban zou betreffen.
Onze mooie stad Urk waar ieder een met een wit vlekje rond zijn neusgaten loopt en is het vanaf prille jaren geaccepteerd dat je vaker moet snuiven daar waar anders niets te doen is in deze prachtplek behalve moslims bashen er op los.
Johan van Putten is voor een ogenblik uit zijn Middeleeuws dommel ontwaakt om in zijn onnozelheid de kant van Satan op te nemen tegen de Vredestichters.
Het gaat je goed Johan, straks heb je het ook lekker warm bij de eeuwige vagevuur.
En de rest is helemaal naar wat mij een rabiate VVD-er met dikke knipoog ooit vertelde: ” Hou ze dom, weetjewel!”