Dwangarbeiders moeten bij de Ommelander Ziekenhuis Groep (OZG) patiëntendossiers inscannen. Daarover ontstond vorige week ophef. Uit veel van de bezorgde en boze reacties sprak helaas niet zo’n positief beeld van uitkeringsgerechtigden. Alsof die het niet zo nauw nemen met privacy. De omgekeerde wereld, want als er één groep is die gestript wordt van elke vorm van privacy dan zijn het de uitkeringsgerechtigden wel.
Vorige week publiceerden we het verhaal van Bram Reinders over een bijstandsgerechtigde kennis die medische dossiers moet scannen bij het ziekenhuis. “Deze persoon doet gewoon (dwang)arbeid, en bij arbeid hoort een gewoon salaris. En bij weigering van dit soort projecten worden mensen gekort op hun uitkering, dus de keuze om het niet te doen komt hen duur te staan. Dit soort projecten is koren op de molen van werkgevers en instellingen, want waar ze geen goedkope Oost-Europese arbeidskrachten kunnen inzetten, maken ze (mis)gebruik van gratis uitkeringsgerechtigden en houden zich dus bezig met de zuiverste vorm van dwangarbeid”, schreef Reinders.
De verantwoordelijke gemeenten Delfzijl, Appingedam en Loppersum waren een week eerder ook al in het nieuws. Toen vanwege het “Fit voor Werk”-reïntegratietraject met zijn winkelen-en-terugleggen exercities bij Lidl. Na het bekend worden van die vernederingen stak er een storm van woede op, en binnen een dag was het gedwongen winkelen-en-terugleggen geschrapt (… als we wethouder Meindert Joostens mogen geloven). Hoe anders waren de reacties na de onthulling van de dwangarbeid in het ziekenhuis.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: Doorbraak
