Morgen 31 oktober promoveert Groenlinkser Simon Otjes in de politieke wetenschappen op de invloed van nieuwe partijen in het Nederlandse bestel. Leiden, natuurlijk. Een citaat aangaande de Partij voor de Dieren dat uitgewerkt wordt op de site van Trouw, in een samenvatting van de dissertatie zoals deze staat op zijn weblog:
In mijn proefschrift kijk ik naar het vermogen van nieuwe partijen om aandacht voor thema’s in de Tweede Kamer te beïnvloeden. U noemt zelf naar de Partij voor de Dieren als voorbeeld. Ik denk dat u dat terecht doet: deze partij is een van de meest succesvolle nieuwe partij geweest als we kijken naar haar effect op de bestaande partijen.
Waarom is de PvdD zo succesvol geweest? Er is hier één belangrijke oorzaak voor: focus. Geen partij in de Tweede Kamer is zo sterk gefocust geweest op één onderwerp, in haar geval landbouw. 69% van haar eerste verkiezingsprogramma ging over landbouw, 36% van haar parlementaire speeches en 68% van haar moties. Daardoor heeft zij de toon gezet van het debat over landbouw. De zeer grote aandacht voor landbouwthema’s leidde zichtbaar tot wrevel bij andere partijen: D66-Kamerlid Boris van der Ham verliet de vergadering en riep “Dit heeft zo geen zin.” toen de PvdD tientallen moties over dierenwelzijn indiende. Maar niets is minder waar: ook D66 heeft meer aandacht besteedt [sic! zo schrijven promoti tegenwoordig – AJvdK] aan landbouw en dierenwelzijn sinds de PvdD zo opereert in de Tweede Kamer. Andere partijen moesten wel mee doen met de PvdD, wilden zij de grip over het debat niet verliezen. Ik zie in mijn eigen onderzoek dat nieuwe partijen zelfs als ze klein zijn, een grote invloed kunnen hebben op de parlementaire agenda, ten minste als ze sterk gefocust zijn op hun eigen onderwerp.
En bij Trouw wordt hier bij gevoegd:
Daarom verbaasde het laatste PvdD-verkiezingsprogramma: dat focuste niet op dierenwelzijn maar besteedde veel aandacht aan gezond voedsel, schone energie en mooie natuur. Met dit groene en sociale programma komt de partij dichtbij de PvdA, D66, GroenLinks, de CU en de SP. De verhouding tussen dieren en mensen is stevig verschoven richting mensen. Het wijst op een veranderde focus. Na tien jaar lijkt de partij haar unieke karakter op te geven.
Otjes kan aan de slag bij GroenLinks onder andere, daar wordt een ideoloog die onzin schrijft over een lastige concurrerende horzelpartij met open armen ontvangen.
Wonderlijk evenwel dat deze parafrase van Marx’ elfde these over Feuerbach bij GroenLinks zomaar nog mag:
Stelling 11: Het is niet genoeg de wereld te begrijpen, we moeten haar veranderen
Kom op zeg, zelfs Rutte wauwelt over duurzame groei dezer dagen.
‘Duurzame groei’ is nu net waar PvdD niet voor staat.
In de hele breedte, van links tot rechts, gaan partijen ervan uit dat de groei oneindig is.
Nu al consumeren we meer dan er voorradig is, dingen (zoals olie) raken op. Groei is een piramide-spel die eens uit elkaar spat.
De PvdD heeft als enige partij hun verkiezingsprogramma niet door laten rekenen door het CPB om die reden.
@Arnold: Ha, nou weet je ook waarom hun blogplek ‘Planeet GroenLinks’ heet. Onnavolgbaar type inderdaad.
@1: Gloeiend mee eens. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit: het schijnt dat GL in haar jongste programma voor het eerst kritische kanttekeningen bij het groei-ideaal heeft gezet.
De communisten hadden een verzameling oudjes genaamd POLITBURO.
de hollanders hebben het centraal planburo..
ipv regeren mompelen onze volksbedriegers de mantraas van een oude religie na.
chapeau voor de renparty
@1 Pier,
Kennis -> groei. Een afname van kennis zie ik nog niet gebeuren.