Google and the way it is

Zo net las ik wat ik maar even ‘aflevering 3‘ noem van het ‘Google-feuilleton’ en ik moet zeggen dat mijn bloed kookte toen ik dit las:

Hoewel we sterk geloven in vrijheid van meningsuiting en u daarom toegang bieden tot inhoud op het web zonder de zoekresultaten te censureren, behouden wij ons het recht voor

Bron

Goed, dat is dus niet onvoorwaardelijk geloven in vrijheid van meningsuiting want het ‘hoewel we sterk…’ duidt al aan dat er voorwaarden en restricties zullen worden verbonden aan dat geloven in de vrijheid van meningsuiting. Nou, het ‘behouden wij ons het recht voor …’ doet dan de rest: Google gelooft niet in vrijheid van meningsuiting en dat wordt nog eens heel duidelijk gestaafd door dit artikel dat ik dan ook van harte aanbeveel.

De essentie: Google zit sites dwars die de oorlogen die de VS voeren tegen allerlei landen niet laten zien zoals de Amerikaanse heersers het willen.
Het bedrijf Google is verworden van een club enthousiaste computer nerds tot een multinational die innig in één bed ligt met het Witte Huis, het Pentagon, State Department en de zogeheten US Intelligence Community dat zich bezighoudt met het snuffelen in andermans zaken die ze geen reet aangaan. Google was ooit wars van lobbyen op Capitol Hill, nu is het de één na grootste met die praktijken in termen van geld dat het bedrijf rondstrooit. En lobbyen is in zo’n geval gewoon een fancy woord voor ‘corruptie.’

AntiWar.com kreeg op zijn lazer van Google omdat het deze foto liet zien en daarmee het ware gezicht van ’the war on terror’ en ’the p’tektion of our freem’s:’

Abu Graib torture

Nog een voorbeeld: Sharif en Said Kouashi zijn de twee broers die door de Franse politie zijn doodgeschoten na de aanslag op Charlie Hebdo.
(Trouwens, waar zijn hun stoffelijke overschotten eigenlijk?).
In 2011 gingen de gebroeders Kouashi naar Syrië om te vechten tegen het regime van Assad waarvan ook de Franse regering wilde dat het verdween, evenals de Amerikaanse. Inderdaad: hetzelfde regime waarvoor we nu volgens Afshin Ellian en Halbe Zijlstra van de ‘PVV met leden’ alsook SS-verheerlijker Dewinter moeten klappen en juichen.
Sharif zou in 2005 naar Irak gaan om te vechten tegen de Amerikanen die hij zag als agressors en illegale bezetters van het land. Hij werd gearresteerd samen met een vriend door de Franse politie en beschuldigd van het doorsluizen van tientallen jongeren naar Irak in de periode 2003-2005.
Ze kwamen allemaal terecht bij al-Qaeda in Mesopotamië dat onder leiding stond van de Jordaniër Abu Musab al-Zarqawi.
Er was geen al-Qaeda in Irak zoals Bush en in navolging van hem Blair, Balkenende en de pers hier logen: de geheime politie van Saddam Hussein was op jacht naar al-Zarqawi. al-Qaeda in Irak ontstond pas in 2003.
Sharif radicaliseerde door Bush’ misdadige oorlog tegen Irak. Door ‘Abu Ghraib.’ Hebt u dat alles over de broers Kouashi in ‘onze’ media gelezen of gehoord?
Ik weet zeker van niet en de blogger die het allemaal opschreef kreeg van Google stront aan de knikker precies om deze reden: hij schreef wat u en ik niet geacht worden te weten.

Laatste voorbeeld. Het was president Johnson die over de voor de VS rampzalig verlopende Vietnam-oorlog ooit zou hebben opgemerkt na een tv-verslag van de steeds legendarischer wordende Walter Cronkite: “If I’ve lost Cronkite, I’ve lost Middle America.”
Middle America refereert aan de conservatieve staten in de VS waar de meeste steun was voor die oorlog.
Om een lang verhaal kort te maken: dat zouden de Amerikaanse leiders niet nog een keer laten gebeuren en de eerste Golf-oorlog in 1991 zou een oorlog worden met zogenaamde ‘embedded journalisten’ en strikte controle op wat de wereld van die oorlog te zien zou krijgen en wat vooral niet.
Zo kregen we die idiote filmpjes van Schwarzkopf, the hot shot general, die elke dag in briefings liet zien hoe goed of de Amerikanen wel konden mikken.
Het leed, de ellende, de duizenden en duizenden doden kreeg niemand te zien: oorlog gereduceerd tot een video-filmpje met vage witte blobs.
Tijdens die oorlog maakte een fotograaf deze foto (ik waarschuw u: hij is nóg gruwelijker dan bovenstaande foto en zeker niet wat je ‘een plezierige internet ervaring’ zou noemen) van die gruwelijke oorlog die bij iedereen de huiskamers in kwam als een schoon en humaan geheel. Precies zoals Andries Knevel, Leon de Winter en dergelijk geteisem ons wilden laten geloven bij de genocidale oorlog van Israël tegen Gaza.
De strategie van H.W. Bush en zijn medeplichtigen werkte en de president kon nadat de populariteit van die oorlog en daarmee zijn herverkiezing verzekerd was dan ook vreugdevol uitkramen:

“And by God, we’ve kicked the Vietnam Syndrome once and for all!”

Bron

Nou kan de Amerikaanse regering en geen enkele regering trouwens de flow van ‘onwelgevallig’ materiaal stoppen en altijd zullen er beelden, filmfragmenten en verhalen en getuigenissen opduiken die de werkelijkheid weergeven en in elk geval heel wat accurater en realistischer de zaken weergeven dan die regeringen lief is.
In de wereld van internet is het dan ook lastig foto’s als die waar ik hierboven naar verwees te censureren: ze komen ooit en op één of andere manier toch wel boven water.
Maar het proces van ‘lekken’ van onwelgevallige informatie kan wel worden vertraagd en daar kan Google wel eens heel handig zijn.
Niet voor de internetter die een ‘plezierige internetervaring’ (kulterm trouwens) wil maar voor de regering die die informatie en beelden liever niet aan de oppervlakte wil zien komen.
Wellicht was dat de reden dat Google ineens heel veel foto’s van ‘Abu Ghraib’ – waar Balkenende mede verantwoordelijk voor is, in ieder geval indirect – op het web zette omdat vrijwel tegelijkertijd een Amerikaanse rechtbank verordonneerde dat die foto’s openbaar moesten worden gemaakt.
Om zo de schokkende impact van die foto’s – tien jaar nadat ze gemaakt waren – te minimaliseren?

Het aanvankelijke motto van Google ‘be no evil’ lijkt – in een innig huwelijk met hen die er alle belang bij hebben dat de informatie welke hun betrokkenheid bij onvoorstelbare misdaden aan het licht brengt, onder het tapijt blijft – veranderd te zijn in ‘see no evil.’
Maar al zal Google ook nog zijn best doen haar welhaast incestueuze relatie met de oorlogsmisdadigers van deze wereld te koesteren, er zullen altijd integere en moedige mannen en vrouwen zijn die alles op alles zullen zetten om de waarheid boven tafel te krijgen.
Zoals de ‘International Physicians for the Prevention of Nuclear War’, ‘Physicans for Social Responsibility’ en ‘Physicians for Global Survival’ met hun rapport ‘Body Count’ dat u hier kunt downloaden.
Naar mijn mening hebben Balkenende en een heleboel andere Nederlandse functionarissen nog wel het één en ander uit te leggen….

Om met wijlen Walter Cronkite te spreken: ‘That’s the way it is’.