Mooi nieuws, een goede en geslaagde actie tegen wapenbedrijfbedrijf Thales in Hengelo! “Een groep van zo’n tien activisten protesteert sinds vanochtend 6.30 bij Thales in Hengelo tegen de werkzaamheden van het bedrijf”, zo berichtte de website van regionaal dagblad Tubantia toen de actie enkele uren bezig was (1).
Reden voor de actie: het is een wapenproductiebedrijf, en die wapens spelen een rol in het geweld dat mensen op de vlucht drijft. Reden was bovendien dat die ‘werkzaamheden’ mede bestaan uit het “leveren van materieel voor grensbewaking en controle om de mensen die hierdoor gedwongen worden op de vlucht te slaan tegen te houden.” Zo luidde de verklaring van actievoerders zelf, hier te vinden. Verdere citaten komen uit die tekst, tenzij anders vermeld.
Thales: een bedrijf dat ‘verdient’ aan het verjagen van mensen, en aan het vervolgens tegenhouden van die aldus verjaagde mensen. Een legitiem doelwit voor directe actie dus, dat bedrijf Thales. Een terechte actie dus, opgezet door actiegroepen Stop the War against Migrants! en de Anarchistische Anti-deportatiegroep Utrecht AAGU.
De actie was meer dan enkel ‘protesteren’. Het was directe actie, door rechtstreeks druk te zetten op het bedrijf. Actievoerders blokkeerden de toegang zodat leveranciers er niet meer door konden. “Het werk ging intussen gewoon door”, schrijft Tubantia, dat als bron naar Thales-zegsman Job van Hamelen verwijst. Hoe ‘gewoon’ het werk doorging mag je je, met onderbroken leveranties en actievoerders aan de poort, natuurlijk afvragen. Hopelijk is de boel toch aardig ontregeld, en hopelijk ging er ook flink wat bedrijfstijd verloren aan consternatie, maar ook aan onderlinge discussies tussen personeelsleden. “Het bedrijf werd vanmorgen wel verrast door de actie, die door de actievoerders niet aangekondigd was”, meldt Tubantia. Mooi zo. Dingen mogen best wel eens vaker gaan zoals bedrijven als Thales ze niet verwachten.
Die mochten overigens gewoon wel het bedrijf in. Volgens de berichtgeving van actievoerders zelf reageerden die uiteenlopend. “Reacties van het personeel variëren van ‘De een z’n dood , de ander z’n brood’ tot ‘Goed dat jullie hier staan’”. Het bedrijf sloeg een vriendelijke toon aan en probeerde de deelnemers aan de actievoerders te paaien. Dat lukte gelukkig niet. Actievoerders werden op de koffie uitgenodigd. “Actievoerders weigerden en eisen dat Thales stopt met productie militair en grensbewakingsmaterieel.”
De VVD ter plekke vond het nog nodig ook een kant te kiezen, haar plaatselijke fractievoorzitter prees Thales om haar bijdrage om “de vluchtelingenstroom in te dammen”. Politie kwam bij één van de poorten om identiteitsbewijs van actievoerders vragen.” En verder? “Politie zegt niets te gaan doen zolang Thales geen aangifte doet en vertrekt.” Ambtenaren van de gemeenten kwamen nog wel informeren “hoe lang het nog ging duren.” Zover was het toen deze vraag kwam, tegen 9.40 uur, nog lang niet. “16.15: rond deze tijd beëindigen we de blokkade”, zo luidde het vanaf de actievoerders zelf. Zij beëindigden hun blokkade, op het klaarblijkelijk door henzelf gekozen moment. Dat op zichzelf is al een teken van kracht.
Geen aangifte van het bedrijf, en daarom geen wegsleepactie en andere politiefratsen om de blokkade te breken. De actievoerders hadden de timing van begin tot einde vrijwel ongestoord in handen. Dat Thales geen ontruiming triggerde via aangifte, plaatst dat bedrijf een flink eind links van de Universiteit van Amsterdam (UvA), die via aangifte tegen bezettende studenten burgemeester Halsema wel zo ver kreeg om de ME op die studenten af te sturen om de bezetting aan te vallen. Natuurlijk is dat geen principiële goedaardigheid van Thales, deze opstelling. PR-overwegingen, plus de afweging dat een dagje wat verstoring ook weer niet het einde van het bedrijf was, zullen een rol gespeeld hebben.
Alles bij elkaar denk ik dat de actievoerders met zeer veel voldoening op de blokkade kunnen terug kijken. Ze hebben het volgehouden om daar te zitten, tien uur lang, en zij wisten niet wat we nu weten: dat ze grotendeels met rust gelaten zouden worden. Een deel van de actievoerders had zich vastgemaakt aan het hek, waarmee de actie extra scherpte kreeg maar waarmee deelnemers ook extra fysiek ongemak op zich namen.
Actievoerders hebben met deze blokkade aandacht voor de brute praktijken van grensbewaking gevraagd en gekregen, ze hebben het punt gemaakt dat het niet deugt dat een bedrijf als Thales daarmee geld ‘verdient’; ze hebben waarschijnlijk ook wel personeelsleden even tot nadenken en discussie gebracht over waar ze nu eigenlijk mee bezig waren.
Wat je met dit soort actie realistischerwijs kan bereiken, hebben de actievoerders dus bereikt. Hulde dus, en moge hun goede voorbeeld alom navolging vinden in allerlei vormen! Want in het geld ‘verdienen’ door onderdrukking te faciliteren is Thales bepaald niet uniek.
Noot:
1 Arjan te Bogt, “Activisten protesteren bij Thales in Hengelo”, Tubantia, 19 oktober 2018Eerder verschenen bij Ravotr
