Andrés Segovia (1893-1987) is er zo ongeveer in zijn eentje verantwoordelijk voor dat de gitaar als concertinstrument geaccepteerd wordt binnen de klassieke muziek. Als kind studeerde Segovia cello en piano, maar zijn hart lag bij de gitaar. Een fatsoenlijke leraar was niet te vinden, dus leerde hij zichzelf het instrument te bespelen. Aan het begin van de vorige eeuw werd de gitaar gezien als een ‘volks’ instrument, dat thuishoorde in het café, niet in de concertzaal. Segovia’s virtuositeit, showmanschap en persoonlijkheid zorgden voor een ommekeer. Hij haalde diverse Spaanse componisten over werken voor de gitaar te schrijven en werkte zelf stukken om die oorspronkelijk geschreven waren voor de luit en het klavecimbel.
Recuerdos de la Alhambra (Herinneringen aan het Alhambra) werd in 1893 gecomponeerd door Francisco Tárrega. Het wordt gezien als een moeilijk stuk, dat technisch hoge eisen stelt aan de gitarist.
Uitgelichte afbeelding: het Alhambra – By Elemaik – Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=72948446
