O ja, de instrumentals waar ik geen genoeg van kan krijgen waren bedoeld als opvrolijkende noten in een steeds verder sombermakende nieuwsomgeving. Moet je net met Slaughter on Tenth Avenue aankomen.
Het nummer zou zelfs wel als modern-klassiek aangeduid kunnen worden als compositie van Rodgers & Hart, in ieder geval als jazzklassieker. Ik laat alle orkestversies voor wat ze zijn en geef Jimmy Smith, een instrumentalist die in de categorie “kan-ik-niet-genoeg-van-horen” valt voor mij, de vloer. 1964.
Jimmy heeft live aan boord van het zendschip van Caroline (South) gespeeld. Het bleek dat zijn orgel de trap naar de studio niet afkon en dus speelde hij aan dek. Helaas heb ik de uitzending niet gehoord, er zouden toch filmpjes met opname moeten zijn zo langzamerhand.
De Definitieve Versie is die van Mick Ronson, ex-Spider-from-Mars:
1974
Maar het pionierswerk op gitaar ten aanzien van dit nummer is gedaan door The Ventures, 1964.
