Donald Trump heeft eens gezegd dat een van zijn sterke punten zijn onvoorspelbaarheid is. Of het een sterk punt is waag ik te betwijfelen, maar onvoorspelbaar is hij zeker. Waarschijnlijk mede omdat hij zich niet in het minst gebonden voelt door ook maar enige drang tot integriteit of consistentie, en er geen enkel probleem in ziet zichzelf radicaal tegen te spreken.
Maar zelfs in dat licht zijn de ontwikkelingen in het Witte Huis van de laatste weken tamelijk verbijsterend te noemen. Ten eerste was er de kwestie van de verhoging van het schuldenplafond, waar Trump ineens met de Democraten akkoord ging om dat slechts drie maanden te verlengen in plaats van het over de tussentijdse verkiezingen in 2018 heen te tillen, zoals de Republikeinen gewild hadden. Wat precies de beweegredenen waren is niet helemaal duidelijk; misschien ongeduld om nu eindelijk eens even verder te kunnen, of misschien gewoon de kleuter Trump die Ryan en McConnell wil laten zien dat ook zij hem niet kunnen vertellen wat hij wel of niet mag doen en hij altijd zijn eigen zin door zal drukken.
Daarna volgde de DACA-kwestie, de bestuurlijke maatregel van Obama om kinderen van illegale immigranten te beschermen en niet het land uit te zetten, die door Trump afgeschaft werd. Zeer kort daarop liet hij echter, na een storm van verontwaardiging, weten dat hij wilde dat het Congres zo snel mogelijk met een wettelijke regeling voor deze kwestie zou komen. Waarom dan die regeling om te beginnen afschaffen, vraag je je af?
Gisterenavond kwam er een nog verwarrender bericht naar buiten: de Democraten Nancy Pelosi en Chuck Schumer lieten weten dat ze met Trump een akkoord bereikt hadden om inderdaad tot zulke wetgeving te komen, in ruil voor maatregelen met betrekking tot grensbescherming die echter zónder de beruchte Muur langs de Mexicaanse grens zou kunnen worden geïmplementeerd.
Dit laatste werd weliswaar door woordvoerder Sarah Huckabee Sanders ontkend, en anderen zeggen weer dat Trump slechts heeft toegezegd dat die muur niet per se verbonden hoeft te zijn aan deze maatregel, maar een donderslag is het wel.
Republikeins afgevaardigde Steve King (Iowa) liet weten dat, als dit waar is, hij hiermee zijn totale basis onherstelbaar vernietigd zou hebben en alle geloofwaardigheid verliezen zou. De indruk bestond dat Trump zich aan het loszingen was van de traditionele Republikeinen die door Ryan en McConnell vertegenwoordigd worden en dat hij erop gokte het met zijn eigen rabiaat-rechtse idiotenaanhang te kunnen redden, maar als hij aan de Muur gaat morrelen gaat ook die aanhang verloren.
Uiteindelijk is dit alles goed nieuws, want het zal meer Republikeinen motiveren om een eventueel impeachment – Mueller zit ook niet stil – te steunen.
