Gek worden in een idiote samenleving (2)

In grote lijnen zou je de geschiedenis van de “gekken” en hun “behandeling” gedurende een aantal eeuwen kunnen schetsen als:- ze zijn bezeten door de duivel- het zijn patiënten die aandacht nodig hebben- niet zij zijn “ziek” maar de samenleving-  tot: wat valt er aan ze te verdienen, en met dat laatste inzicht zijn we dus aangeland bij de Heilige Neoliberale Graal, de periode vanaf ongeveer 1980.

De farmaceutische industrie braakt de ene na de andere nieuwe pil uit, en er worden tientallen miljarden aan verdiend. Ook al zijn er nergens wetenschappelijke bewijzen voor de effectiviteit van deze stoffen, geslikt zal er worden. Artsen en patiënten zijn ook in de wonderpillen gaan geloven, en ach ja, tijd voor een goed gesprek is er niet meer (te duur), dus ook al zou het een placebo-effect hebben, prima toch? Per definitie zal geen enkel medisch-ethische commissie een onderzoek naar effectiviteit meer toestaan. Iemand in een psychose of diepe depressie kan je het niet aandoen om geen van deze middelen te geven om zo een controlegroep te kunnen maken met diegenen die het wél krijgen, toch? Goed geregeld voor en door de belanghebbenden, maar zo zit de boel wel op slot, en is er eigenlijk geen goed wetenschappelijk onderzoek meer mogelijk. Dat laatste kan sowieso niet meer vanwege de innige banden tussen de universiteiten en hun geldschieters.

Het wordt ook steeds makkelijker een diagnose te stellen, daarvoor is het DSM-handboek (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorder) ontwikkeld dat wereldwijd door behandelaars wordt gebruikt.. Je kan dat hele DSM bijna in een computer stoppen, druk op de knop, et voilà: zus en zo zit het. Niet verwonderlijk dat de pillenfabrieken veel geld besteden om hun pilulae in dat boek te krijgen als behandeling, en sowieso heel wat invloed willen hebben in de opstelling van dat DSM.

Inmiddels kunnen zo’n twee miljoen mensen in dit landje wel een plek vinden in dit afwijkingenregister. Zou homoseksualiteit er niet onlangs uitgehaald zijn als mentale stoornis, bijna drie miljoen. Kassa dus.

Sporen van anti-depressiva en slaapmiddelen worden inmiddels overal in ons drinkwater gevonden. Kan geen kwaad wordt er gezegd, mag ik weten waaruit dat blijkt? Het simpelste onderzoekje is nog niet eens uitgevoerd, wat als je 1, 2, of 3 liter water per dag drinkt? Hoe zit het met kleine kinderen? De uitscheiding van die stoffen in de moedermelk?

Er is steeds vaker aandacht voor de bijwerkingen van bijvoorbeeld anti-depressiva, zo zou het gebruik door zwangere vrouwen leiden tot schade aan de foetus. Zwangere vrouwen die SSRI’s gebruiken, het meest voorgeschreven type antidepressivum, hebben een grotere kans op baby’s met een verstoorde hersenontwikkeling. De kinderen van de gebruikers lijken ook vaker autisme te ontwikkelen, terwijl artsen dachten dat ze een veilig middel voorschreven…

Volwassenen die regelmatig gebruik maken van slaapmiddelen zouden een 3 keer zo hoog risico hebben eerder te sterven in vergelijking met mensen die zelden of nooit slaapmiddelen gebruiken, zelfs bij een miniem aantal van 18 pillen per jaar was dit risico er al.
Dit ligt min of meer gelijk aan het risico kanker te krijgen door roken (!!). Het gaat hier om medicijnen zoals benzodiazepinen (valium, seresta, temesta), barbituraten en sedatieve antihistaminica.

Mensen slikken grote hoeveelheden van deze giftige stoffen, naar nu steeds vaker blijkt met grote lichamelijke en geestelijke schade tot gevolg. Dat zal ertoe leiden dat er veel minder naar gevraagd zal worden en daardoor minder recepten voorgeschreven worden door de diverse beroepsgroepen.

Minder medicijnen en geen geld meer voor goede aandacht zoals gesprekstherapie, hoe kan je dan nog mensen helpen die geestelijk “in de knel” zijn gekomen of erger? Zal de neoliberale mantra willen=kunnen ertoe leiden dat mensen helemaal aan hun lot worden overgelaten, zoek het maar lekker zelf uit allemaal? Heb je poen koop je gewoon goede hulp, en de rest kan creperen? Zelf ben ik overigens niet tegen het zorgvuldig gebruik van medicatie als er geen andere, betere, oplossing is.
Wordt vervolgd.