Wat is dat toch met die linksche gutmenschen dat gehandicapten zogenaamd “zielig” zijn en gepamperd moeten worden. Gehandicapten zijn helemaal niet zielig. Zodra de gehandicapte leert hoe je voor zichzelf kan opkomen zal je zien wat er allemaal mogelijk is!
Neem bijvoorbeeld dove mensen. Staat doofheid een carriere als bijvoorbeeld musicus in de weg? Welnee! Neem bijvoorbeeld Beethoven die stokdoof was en die er toch maar in geslaagd is een hele verdienstelijke carriere te maken in de muziek! Hij werd zomaar 1 van de belangrijkste en invloedrijkste componisten aller tijden!
Vaak zie je ze rijden op straat, die gesubsidieerde gehandicapten, in hun gesubsidieerde scootmobiels. In hun poepluiers en met hun kwijlende kukident mondjes (© Bert Brussen). Iedereen vindt dat zielig. Die zielige gehandicapten moeten geholpen worden. Maar is dat een liberale visie? Is dat CONSTANTE GEPAMPER nodig? Welnee!
Toch is hij 1 van de belangrijkste natuurkundigen en kosmologen die we ooit hebben gekend op deze planeet!
Stephen Hawking hoor je niet over 24 uurs luiers. Stephen Hawking hoor je geen subsidie slurpen. Als Stephen Hawking een keer in bad moet dan zorgt hij er zelf wel voor dat er iemand is die hem in bad doet!
De overheid is geen geluksmachine en mensen moeten hun eigen broek ophouden en zich niet afhankelijk opstellen van Vadertje Staat.
Stephen Hawking weet dat als geen ander!
Stephen Hawking houdt zijn eigen broek op en is een groot voorbeeld voor alle gehandicapten!
Zelf doen en niet altijd afhankelijk zijn van je medemens. Dat kenmerkt DE WARE LIBERAAL.
… en wanneer je altijd zit is het ook helemaal niet moeilijk je broek op te houden. Het kost juist extra moeite hem uit te krijgen. En zo zie je maar weer dat de linkschmenschen de gehandicapten uitkleden.
Waar komt deze uitdrukking toch vandaan? Sinds waneer worden we hiermee geplaagd?
“Eigen broek ophouden”? Moet ik dan die van een ander ophouden? Of moet een ander de mijne ophouden? Loopt wat moeilijk.
Over de complicaties voor rok- of jurkdragenden v/m heb ik het maar helemaal niet.
Of eigenlijk dus wel.
Ik ben in zekere zin ook gehandicapt. Na 4 burnouts ben ik domweg niet meer in staat om een enigszins normale baan te hebben. Maar ben ik zielig? Daggik dus niet. Ik maak me binnen mijn beperkingen nuttig voor mensen in een soortgelijke situatie die niet (meer) in staat zijn om voor zichzelf op te komen. Ik doe zo’n 24 uur per week vrijwilligerswerk, maar wel zodanig dat ik niet meer onder druk sta zoals vroeger. Want dat kan ik domweg niet meer aan.
En dan wil het rampenfonds Rutte de sociale werkplaatsen sluiten, waar zoveel mensen een zinvolle dagbesteding hebben en trots kunnen zijn op wat ze wél kunnen.
Mensen met een beperking zijn NIET zielig, ze worden zielig gemaakt. Punt.
De reden dat Rutte de sociale werkplaatsen wil sluiten én de straffen wil verhogen is dezelfde , In de de USA is gebleken dat je flink kan verdienen aan gevangen die het werk verrrichten dat nu door sociale werkplaatsen word gedaan , zoveel dat de USA niet meer klaagt over de mensenrechten van de gevangenen in China die als slaven in gevangenisfabrieken werken …