De foto die eigenlijk alles zegt: Fred van der Spek verlaat het congres van de Pacifistisch-Socialistische Partij in 1985, nadat niet hij maar Andrée van Es tot lijsttrekker is gekozen. Hij voorzag geheel juist hoe onder deze lijsttrekster de partij naar rechts zou opschuiven, rijp voor de kleurloze massa die GroenLinks is gaan heten.
De opvolgerpartij PSP92 is nooit ver gekomen, 1992 was niet een jaar opnieuw een echt-linkse partij op te richten.
Vandaag is hij overleden, kort voor wat zijn 93ste verjaardag had kunnen zijn. De rechtlijnige voorman van de PSP die eerder de S dan de eerste P in de naam van de partij koesterde. En tot het einde socialist gebleven, getuige dit interview.
Eén van de vele rake passages:
Denk aan de farmaceutische industrie, die met het verderflijke octrooirecht medicijnen onthoudt aan de Derde Wereld. Toen de Nederlandse firma Vos vergiftigde glycerine leverde aan Haïti en zo’n tachtig kinderen overleden, heeft het Openbaar Ministerie met die firma een schikking getroffen.’ Hij spreekt het alsof het een intens smerig woord is. ‘Dat was echt niet gebeurd als het Belgische of Duitse kinderen waren geweest. Het is minachting, pure minachting van de Derde Wereld.
