Extreem-rechts en de anti-vluchtelingen protesten

Op 24 september 2015 twittert Geert Wilders voor het eerst een oproepom in verzet te komen tegen de komst van vluchtelingen: ‘Geen azc! Geen azc! #kominverzet’. Twee weken later bestormt een groep gemaskerde mannen een vluchtelingenopvang in Woerden met vuurwerk. Eind van diezelfde maand breekt de pleuris uit in Steenbergen, een dorp op de grens van West-Brabant en Zeeland. Een inspraakavond over de opvang van vluchtelingen mondt uit in schreeuw- en scheldpartijen. Voorstanders van de opvang van vluchtelingen worden op agressieve wijze de mond gesnoerd en krijgen vervolgens te maken met bedreigingen en geweldpleging in de privésfeer. Daarmee is de toon gezet voor veel protesten tegen de opvang van vluchtelingen in de maanden daarna.

Na Woerden en Steenbergen volgen Geldermalsen, Enschede, Heesch, Beverwaard en nog vele andere plaatsen waar burgers in opstand komen tegen besluiten om vluchtelingen op te vangen. Nu, een jaar later, is op veel plaatsen de rust weergekeerd. De komst van vluchtelingen naar Nederland is sterk verminderd en veel vluchtelingen hebben opvang en onderkomen gevonden. In een aantal plaatsen zijn de plannen voor de bouw van AZC’s inmiddels uitgesteld of geheel afgeblazen. In andere plaatsen zijn de opvanglocaties zonder veel onrust gevestigd. Ook het protest tegen de vestiging van vluchtelingen is grotendeels verstomd. Maar voor extreemrechtse groepen is dit geen afgeronde periode. De vluchtelingenproblematiek zit voor hen in het hart van hun ideologie: ‘Geen immigratie, eigen volk eerst’. De woede van burgers over de komst van vluchtelingen sluit goed bij hun ideeën aan. Bij veel van deze burgerprotesten doen rechtsextremisten dan ook moeite om aansluiting te vinden. De doelen die extreemrechts hiermee probeert te verwezenlijken zijn niet eenduidig. Deels willen ze eenvoudigweg meehelpen om de komst van nieuwe migranten tegen te gaan. Daarnaast zijn er pogingen gedaan om protesterende burgers voor de eigen zaak en voor de eigen organisatie te winnen. Tenslotte zijn er ook opzichtige pogingen om zich groot voor te doen, om van betekenis te zijn, of om domweg de media te halen.

Nu, na een half jaar van onrust in 2015 en 2016 en enkele maanden van betrekkelijke rust die daar op volgden, dient de vraag zich aan in hoeverre extreemrechts van deze golf aan burgerprotesten heeft kunnen profiteren. Is er sprake van groei in omvang, van steun voor hun ideeën, van extra activiteit of van politieke invloed?

Zie verder bij de bron, KAFKA.