‘Hoe dan?’ en ‘het ene zeggen en het andere doen’ zijn twee rode draden die de verkiezingsprogramma’s van de sociaal-democraten kenmerken. Het eerste heeft te maken met de opsomming van veel vrome wensen, zonder dat concreet wordt gemaakt hoe een en ander dient te gebeuren. Het tweede geeft aan dat de uitvoering meestal niet in lijn met het voornemen is wanneer het toch iets concreter wordt.
Hier in het artikel is de naam Partij van Europese Sociaaldemocraten (PES) gebruikt. Dat is gedaan omdat het Europese verkiezingsmanifest is uitgebracht onder de noemer PES. Dat is ook de meest bekende naam waaronder de sociaal-democraten in Europa opereren. De fractie in het Europees parlement heet echter Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten (S&D). Dit omdat de Italiaanse Democratische Partij, die niet sociaal-democratisch is, ook tot de fractie behoort.
‘Voor een Europa dat werkt’ is de slogan van het verkiezingsprogramma van de PvdA. Het belang daarvan is tiptop geformuleerd – vreemd genoeg pas op p. 11 – ‘Onze welvaart is voor een groot deel afhankelijk van de Europese Unie. Als het goed gaat met Europa, gaat het goed met Nederland. En omgekeerd, als het slecht gaat met Europa, heeft dat negatieve gevolgen voor Nederland.’
‘In plaats van een onderlinge race to the bottom, streven we samen naar een sterker en socialer Europa.’ Dat is een van de vele mooie voornemens. Maar hoe dan? Nou bijvoorbeeld door: ‘Zo zou de zogeheten Trojka (Europese Commissie, IMF en ECB) in de beoordeling van landen die gesteund worden met noodfondsen, meer rekening moeten houden met sociale effecten van crisismaatregelen.’ What the f*ck? Voor een sterk en sociaal Europa moet het Europees Parlement als vertegenwoordiger van de burgers in Europa het laatste woord hebben en niet schimmige Trojka’s, waarin vooral grote financiële instellingen hun belangen behartigen.
Terugdringen van de werkloosheid is vanzelfsprekend een topprioriteit. Hoe doe je dat? Gewoon, je vaardigt een streefcijfer uit: ‘Dat betekent dat in het vervolg de lidstaten van de Europese Unie streven naar een niveau van werkloosheid dat niet hoger ligt dan 5% van de beroepsbevolking naast het blijvend belang van het streven naar een begrotingstekort van niet meer dan 3%, zo mogelijk trendmatig dalend.’ Briljant in al zijn eenvoud. Hoe niemand daar ooit eerder op is gekomen?
Teneinde het herstel van de economie in de eurozone te bevorderen is de uitgifte van euro-obligaties een mogelijkheid: ‘Op termijn is invoering van een vorm van eurobonds mogelijk, maar eerst moeten de Europese economieën naar elkaar toe groeien en de oprichting van de Bankenunie voltooid zijn. (…) Met eurobonds kunnen we de kracht van de gezamenlijke Europese economieën gebruiken om de financieel-economische stabiliteit te vergroten.’ Wat is het nut daarvan? Niet wordt uitgelegd dat euro-obligaties het middel zijn om financiële speculanten de mogelijkheid te ontnemen om lidstaten tegen elkaar uit te spelen, waarmee ze grote winsten boeken. Het is volgens de PvdA slechts een mogelijke maatregel.
Wel doet de partij een concreet voorstel voor een Europese belasting: ‘We streven naar een zo snel mogelijke implementatie van de EU richtlijn inzake de Common Consolidated Corporate Tax Base (CCCTB) met een eerlijke verdeelsleutel over hoe deze uniforme winstbelasting wordt verdeeld over de lidstaten.’ En ze geeft de reden ervoor aan: ‘We maken een einde aan de concurrentie tussen landen waarbij elke lidstaat steeds lagere vennootschapsbelasting vraagt in de hoop dat bedrijven zich in betreffend land zullen vestigen.’ Dat schept duidelijkheid. Helaas is dat een betrekkelijke zeldzaamheid in het verkiezingsprogramma.
Maar we hoeven niet lang te wachten tot de PvdA weer grandioos de fout ingaat: ‘We willen het mandaat van de ECB uitbreiden met een werkgelegenheidsdoelstelling.’ De Europese Centrale Bank dient zich te beperken tot de stabiliteit van de munt. Zeker moet worden voorkomen dat deze bankiersinstelling ook nog politieke bevoegdheden krijgt.
De sociaal-democraten nemen het liberale idee van korten op landbouwsubsidies over: ‘Nog altijd gaat een groot deel van de begroting van bijna 1000 miljard euro naar ‘oud beleid’, zoals landbouwsubsidies. De PvdA vindt het een gemiste kans en meent dat dit geld veel gerichter ingezet kan worden op zaken die economische groei en werkgelegenheid opleveren. Zoals onderzoek, innovatie, duurzaamheid en ondernemerschap.’ Dat is dus riskant (zie bij ALDE/D66).
Terecht wil de PvdA een Europees asielbeleid: ‘De opvang van asielzoekers is een verantwoordelijkheid van alle lidstaten, niet alleen van de landen aan de buitengrenzen. De PvdA neemt het initiatief om hiervoor concrete voorstellen te doen. Nederland neemt voluit zijn aandeel in de eerlijke verdeling van de EU-brede opvang van asielzoekers. Opvang moet daarom eerlijker verdeeld worden.’
En de sociaal-democratische partij wil een verdragswijziging: ‘We willen andere accenten leggen in de aard en de doelstellingen van de EU: socialer, eerlijker, democratischer, efficiënter, effectiever en duurzamer. Om deze transformatie van ons Europa te bewerkstelligen is een verdragswijziging nodig.’ Ha, eindelijk wordt iets gezegd over een federatie, is de verwachting. Maar nee, het gaat slechts om cosmetische aanpassingen: ‘Om het politieke debat over Europa dichter bij huis te halen, wordt de afstemming tussen nationale en Europese parlementariërs versterkt. Vertegenwoordigers van de nationale parlementen kunnen in zogenaamde ‘subsidiariteitcommissies’ besluiten dat de Europese Commissie voorgestelde wetgeving in moet trekken of moet verbeteren. Bij een verdragswijziging worden de mogelijkheden voor de introductie van (een vorm van) een dubbelmandaat onderzocht.’ Een dubbelmandaat, lieve onnozelaars, lost het voornaamste issue niet op, namelijk dat de club regeringsleiders van de lidstaten de fundamentele beslissingen neemt en niet onze gekozen vertegenwoordigers in het Europees Parlement. Bovendien verkondigt ze hierbij nog onzin: ‘Een verdragsherziening kan aan de bevolking worden voorgelegd in een referendum. De nieuwe initiatiefwet, die mede tot stand is gekomen door de PvdA, maakt dit mogelijk.’ De raadplegende referendumwet sluit internationale verdragen nu juist uit van referenda.
Voorzitter van het Europees Parlement Martin Schulz is de lijsttrekker van de PES. Hij is een typische sociaal-democratische draaitol. Hij heeft namelijk in december 2013 ontkend dat hij een federalist is: “I have never in my life used it that I am a European federalist.” Maar in september 2012 meldde hij: “The Members of the European Parliament are, with a broad majority, European federalists, like myself.” (De leden van het Europees Parlement zijn, met een grote meerderheid, Europese federalisten, net als ikzelf.)
Gerelateerd:
Europese Verkiezingen – Inleiding
Europese Verkiezingen – ALDE
Europese Verkiezingen – EVP, PVV en christelijk grut
@Sjaak, de laatste geruchten die de ronde doen zijn dat Mario Draghi wil Europees QE uitvoeren als lapmiddel.
Het is niet echt direct op je thema, doch dacht ik – even melden.
Pingback: ‘President’ Juncker komt met een tienpuntenplan | Krapuul