Eurocrisis: democratische vooruitgang, nu meer nodig dan ooit

Vorige week riep ik premier Mark Rutte op uit te groeien boven zijn huidige Europa-spelletje: remmen in Den Haag en meedoen in Brussel. Het voedt binnenlands cynisme en levert in de huidige crisis weinig bonuspunten op bij de 26 medelidstaten van de Europese Unie. Te begrijpen is het wel.

Een geducht deel van het kiezersvolk voelt zich vooral bedreigd door Europa en moet niks hebben van steun aan Grieken en andere knoflooketende zonnehoofden. Rutte ziet zich daarom politiek genoodzaakt in eigen land Eurosceptisch te klinken terwijl hij het Nederlands belang acht de euro overeind te houden. Die spagaat is moeilijk vol te houden. Om die spanning te verlichten is meer nodig dan eerlijke waar verkopen. Ons systeem kan zo niet verder.

Gelukkig is democratie meer dan parlementair debat. Cruciaal is de verantwoording over gevoerd beleid. Daarom is de wildgroei aan verzelfstandigde bestuursorganen in eigen land een groter probleem dan de meeste politici, staats- en bestuurskundigen erkennen.

Mededingingsautoriteit, Autoriteit Financiële Markten en noem de hele rits maar op, het zijn even zovele terreinen waarop deels politieke beslissingen buiten het democratische verantwoordingscircuit zijn geplaatst. Vrij bizar dat de minister van financiën zijn greep op De Nederlandsche Bank juist heeft versterkt, omdat het toezicht onder Wellink hem niet beviel. (Eurocrisis: democratische vooruitgang, nu meer nodig dan ooit – Marc Chavannes, Opklaringen, NRC)