Onder het motto ‘make love, not war’ is overleg tussen ambassadeurs van de EU en Russische parlementsleden goed nieuws.
Meerdere motieven kunnen ten grondslag liggen aan de langzaamaan veranderende opstelling. Op de achtergrond speelt de economische complementariteit van de EU en Rusland. Zaken doen met elkaar brengt beide groot voordeel. Maar is dat de voornaamste overweging?
Een andere mogelijke reden is dat de met hulp van fascistische elementen overeind gehouden Oekraïense regering de EU steeds meer kost. In financieel en zo langzamerhand ook in moreel opzicht. De Europese publieke opinie kan niet eeuwig voor de gek worden gehouden met het verdichtsel van een huidig ‘democratisch’ Oekraïne. Rusland zou kunnen helpen om de situatie in Oekraïne te ‘normaliseren’.
Ook de stand van zaken in Griekenland kan een rol spelen. Om de Syriza-regering te isoleren mag Rusland geen positieve rol spelen in de Griekse opstand tegen de neoliberale dwang van de trojka van EC, ECB en IMF.
