Er broeit wat in dat anders zo slaperige Frans-Guyana. La Guyane is niet alleen onbekend maar ook ten zeerste onbemind, zelfs bij presidentskandidaat Macron. (Neen, Emmanuel, La Guyane is geen eiland!) Een raketbasis in een ongezonde strafkolonie vol schurken en schorpioenen. Dat beeld van het Frans overzees gebied overheerst nog steeds. Hoe ziet dat Frans stukje van de ‘Wilde Kust’ van Zuid-Amerika eruit?
De belangrijkste wegen in Frans-Guyana zijn gebarricadeerd. Dat is op zich vrij gemakkelijk want dan moet men alleen maar de asfaltweg van 250 km onderbreken die het hoofdstadje Cayenne verbindt met Kourou en Saint-Laurent du Maroni, de grensplaats met Suriname aan de Marowijnerivier. Dat is de belangrijkste verkeersas en zenuwcentrum van het kustgebied waar tachtig procent van de 250.000 bewoners leven. De rest van het land, ongeveer de grootte van Portugal, is vrijwel leeg, met uitzondering van wat schaarse bewoning langs de grote rivieren. Veel mensen verplaatsen zich op dit ogenblik dan ook noodgedwongen te voet. De enige voertuigen die worden toegelaten bij de wegblokkades zijn hulpdiensten en medische hulpverleners. Via de vakbonden werd intussen ook de algemene staking uitgeroepen.
Protesten steken geregeld de kop op in Frans-Guyana. Dat is niet zo nieuw. Maar nu is er al weken onrust die zich vertaald heeft in forse actie. Eerder deze maand zijn tientallen gemaskerde activisten uit een groep die zich ‘de 500 broeders’ noemt, een intergouvernementele bijeenkomst in Cayenne binnengestormd. De actievoerders hebben alle Surinaamse, Braziliaanse, Haïtiaanse en Guyanese staatsburgers die in Frans-Guyana vertoeven, opgeroepen om de beweging te ondersteunen.
Die protesten komen voor Frankrijk zeer ongelegen: op minder dan een maand voor de presidentsverkiezingen. De acties zijn begonnen na klachten over de hoge criminaliteit, de kosten van levensonderhoud en de slechte kwaliteit van de gezondheidszorg, geannuleerde vluchten, het verstoren van een raketlancering en negatieve reisadviezen. De cijfers liegen er niet om: de criminaliteitscijfers liggen er 14 maal hoger dan in Frankrijk. Op duizend inwoners grijpen er 23 gevallen van geweld plaats, 200 verkrachtingen per jaar en 428 gewapende overvallen.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
