Een stinkend lapje voor het bloeden

Staatssecretaris ‘ik lach altijd’ en PvdA knuffelgehandicapte Jetta Klijnsma schijnt, volgens een nu niet meer “nog niet openbaar gemaakte, tekst van de zogenoemde ‘participatiewet’” met haar hand over het hart gestreken te hebben en een overgangsregeling bedacht te hebben voor gehandicapten met een Wajonguitkering.

Als ze na herkeuring deels arbeidsgeschikt worden bevonden, komen ze in de bijstand.
Als jongeren nog bij hun ouders wonen die werk hebben, of samenwonen met iemand met een salaris, zouden ze hun hele inkomen kunnen kwijtraken. In de wet staat nu dat ze twee-en-een-half jaar aan de nieuwe situatie mogen wennen: ze krijgen bijstand alsof ze in hun eentje een huishouden voeren. Ook Wajongers die een aantal uren per week werken met een aanvullende uitkering, komen voorlopig niet in de bijstand terecht.

Zelf zal Jetta vast zeggen dat ze dit keihard heeft moeten bevechten in het kabinet, dat ze de angst, onzekerheid en verdriet bij de Wajongers heeft gezien en dat ze alles, werkelijk ALLES gedaan heeft om hun leed te verzachten.
Het is waarschijnlijker dat dit kabinet van staal, als zijnde een plaat voor je kop, om de sociale onrust en weerstand van de gemeentes te breken, deze overgangsregeling als wisselgeld al in de achterzak had.
Nu kijken hoe er gereageerd wordt.

Veel is het niet, hooguit een doekje voor het bloeden. Maar wel een stinkend doekje.
Immers de nieuwe wet gaat gewoon door. We gaan, alsof het de normaalste zaak van de wereld is, de loonwaarde van een mens wegen en op grond daarvan beslissen of iemand een voor hem of haar zinvolle, stimulerende, veilige en bevredigende dagbesteding mag hebben of dat men, naar gelang de loonwaarde. papier mag prikken of hondendrollen scheppen als zijnde iets teruggeven aan en/of participeren in de samenleving.

Voor de rest van de tijd mogen ze verpieteren, het zijn namelijk geen volwaardige mensen…