In 1994 publiceert Robert Kaplan zijn, jammer genoeg, invloedrijk artikel The coming anarchy, waarin hij de conflicten die zich op dat moment in Liberia en Sierra Leone afspelen afschildert als irrationeel en cultureel gedetermineerd. West-Afrika in het algemeen, schrijft hij, is het beeld van wat “onze beschaving” te wachten staat. Met andere woorden, een andere wereld die in zich in een staat van complete anarchie bevindt.
Antropoloog Paul Richards heeft deze manier van denken en schrijven onder het label “nieuw barbarisme” van de hand gewezen door aan te tonen dat de strijders in deze conflicten passen binnen een sociaal project en uitgevoerd zijn door rationeel denkende en acterende jongeren. Het nieuw barbarisme hoort thuis in het denken waarbij “de Ander” ingeplaatst wordt in een wereld die losstaat van “onze” wereld, in een geografisch en temporeel ander kader. Antropologen en andere sociale wetenschappers als Johannes Fabian (1983) en Edward Said (1978) hebben reeds langer gewezen op de invloed van macht en ongelijkheid op beeldvorming. Maar daarmee lijkt de kous niet af.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
