In verschillende media verschijnen berichten over een fout in berekeningen door twee vooraanstaande economen. Daardoor zou de argumentatie onder de strenge bezuinigingen in Europa wegvallen. Ook DeWereldMorgen besteedt er aandacht aan:
Kort samengevat stelden Rogoff en Reinhart in hun onderzoek ‘Growth in a Time of Debt’ dat overheidsschuld weinig effect heeft op economische (GDP) groei, tot wanneer die schuld een kritisch volume van 90 procent bereikt. Vanaf dat punt heeft overheidsschuld een aanzienlijk vertragend effect op economische groei, om precies te zijn een negatieve groei van 0,1 procent.
Heeft dit artikel echt zeer grote invloed of is dit een broodje aap? Ik ben er nog niet uit.
Ik ben geneigd deze voorstelling van zaken als onzin te beschouwen. Het kan niet zo zijn dat economisch beleid met zeer verregaande consequenties op grond van 1 artikel wordt genomen.
Aan de andere kant is de klimaathysterie opgeklopt als gevolg van de voorstelling van het recente temperatuurverloop als een hockeystick. Later bleek die grafiek zwaar misleidend.
Dat artikel in Dewereldmorgen en elders gaat mij teveel uit van de veronderstelling dat men per ongeluk landen als Spanje, Griekenland en Portugal de vernieling in heeft geholpnen. ‘We bedoelden het wel goed maar de cijfertjes deugden niet en dus….’
Nee, het is een ideologisch gemotiveerde keuze geweest van machtige psychopaten die vonden dat Griekenland zo ver de vernieling in geholpen moest worden dat zelfs een aspirientje er niet meer te betalen is of te krijgen is en dat wanneer je werkloos bent en kanker krijgt, dat je dan letterlijk kan verrekken.
Ook plaatselijke bestuurders in bijvoorbeeld Sheffield en Birmingham in Engeland waarschuwen ervoor dat de lokale maatschappij als gevolg van dit soort vunzig beleid op instorten staat met alle gevolgen van dien. In een aantal steden van het Verenigd Koninkrijk is de babysterfte groter dan in een aantal Afrikaanse landen en dat is echt geen gevolg van ‘per ongeluk uitgaan van verkeerde cijfertjes’
Het is een gevolg van veel macht in foute handen.
“Ik ben geneigd deze voorstelling van zaken als onzin te beschouwen. Het kan niet zo zijn dat economisch beleid met zeer verregaande consequenties op grond van 1 artikel wordt genomen.”
En wat dacht je van de hysterisch-hilarische mantra (het gaat nota bene over het jaar 2030 – kunnen ze nog koffiedik kijken bij de VVD?) voorstelling die de aanloop naar de privatisering van de Zorgstelsel vormde: “dekostenrijzendepanuitdekostenin2030rijzen depanuitdekostenin2040rijzendepanuitdekostenin2050rijzendepanuit.”
“Allesprivatiserenallesprivatiserenallesprivatiseren!”
Voor een goede analyse van de ‘R& R-situation’ en de betekenis daarvan is het weblog van Paul Krugman een aanrader (http://krugman.blogs.nytimes.com/).
Wat @3 zegt.
” Het kan niet zo zijn dat economisch beleid met zeer verregaande consequenties op grond van 1 artikel wordt genomen”
Cruciale denkfout, me dunkt…
Ik ga ervan uit dat het onderzoek van Rogoff en Reinhart niet klopt.
Zoals het rekenmodel van het IMF.
Iets wat het IMF allang heeft toegegeven.
Toch gebruiken politici nog steeds dit rekenmodel ( zelfs Roemer ).
Zo kan men ook vraagtekens zetten bij de rekenmodellen van het CPB.
Toch schijnt dit niet door te dringen bij politici.
En zo bouw je een beleid wat tot grote puinhoop leidt.
Ik heb iedere keer kritiek geuit wat het beleid in Europa betreft.
Worden we nu eindelijk wakker ?
@3 JP,
Dank voor de link. Ik begrijp eruit dat de waarheid ergens halverwege ligt. Er bestaat een groep ’topeconomen’, georganiseerd in de NBER, die working papers bediscussiëren. Als zo’n document onderling goedgekeurd wordt, kan dat dienen als basis voor beleid.
Citaat uit het artikel:
“in plaats van een daling van 0,1 procent blijkt er een economische groei van 2,2 procent op te treden bij een schuldvolume van 90 procent.
Herlees dit even: een hoge publieke schuld – 90 procent – blijkt geen vertragende factor te zijn, maar een factor van GROEI.”
Dat slaat nergens op, aangezien de groei wel degelijk afneemt naarmate de schuld hoger is. Verder gaat het alleen maar om een beschrijving van waarnemingen in termen van gemiddelden, wat dus niets zegt over oorzakelijke verbanden. De huidige hoge staatsschulden bv. zijn niet aangegaan om te investeren in de economie, maar om banken overeind te houden.
Een ander voorbeeld: Robert Skidelsky heeft al eens aangetoond dat de economische groei sinds de jaren ’80 lager ligt dan in de periode daarvoor. Als het niveau van voor 1980 zou zijn vastgehouden, zou ons welvaartspeil maar liefst 50% hoger liggen dan nu het geval is. Daarmee heeft hij echter nog niet aangetoond dat dat daadwerkelijk komt door de invoering van neoliberaal beleid. Al denk ik wel dat dat zo is, maar daar gaat het nu even niet om. VVD-achtigen zullen nl. bestrijden dat er sprake is van een oorzakelijk verband en roepen dat er andere factoren meegespeeld hebben.
Het debat wordt op het scherpst van de snede gevoerd. Reinhart en Rogoff verwijten onder meer Paul Krugman niet beleefd genoeg te hebben gereageerd: Waar moet het heen met de wereld als Harvard-economen voortaan publieke verantwoording moeten afleggen?