Naast de mensen die met extra scholing en begeleiding wellicht aan het werk kunnen gaan, zitten er in de bijstand ook veel mensen met problemen die het aan het werk gaan belemmeren: schulden, verslaving, psychische problematiek. Het korten op of stoppen van de uitkering zal bij hen niet leiden tot werk, maar eerder tot het vergroten van de afstand tot de arbeidsmarkt. Dus wellicht krijgt de staatssecretaris hen wel uit de bijstand, maar zeker niet aan het werk. Met de maatschappelijke kosten die verder ‘afglijden’ van deze mensen met zich meebrengt, wordt geen rekening gehouden. (‘Mensen uit de bijstand aan het werk krijgen gaat niet vanzelf’ – Volkskrant.nl)
De politiek probeert al jaren het aantal uitkeringsgerechtigden terug te dringen. Gedeeltelijk met succes: het aantal arbeidsongeschikten is gedaald, net als het aantal bijstandsgerechtigden. Sinds begin 2009, toen de kredietcrisis zijn sporen begon te trekken, zit er echter weer een stijgende lijn in het aantal bijstandsgerechtigden. De aanwas betreft vooral jongeren, blijkt uit cijfers van het CBS. De verklaring is vermoedelijk de verkorte looptijd van de ww-uitkering. Vanwege hun korte arbeidsverleden zijn vooral jonge werklozen daarvan de dupe. Wie geen recht meer heeft op ww, belandt automatisch in de bijstand. Ook de toegang tot de wajong, de in principe levenslange uitkering voor jonge arbeidsongeschikten, is vorig jaar al drastisch ingeperkt. (‘Geen werk in overvloed voor bijstandstrekkers’ – Volkskrant.nl)
Geef ze een tot nut van het algemeen een cursus winstminimalisatie en burgerschapskunde. Maak een wet die werkgevers verplicht de eerste persoon aan te nemen die het arbeidsbureau stuurt. Leer ze überhaupt dat werkgevers ook verplichtingen hebben i.p.v. dat zij hun sores afwentelen op de maatschappij en de belastingen en verzekeringspremiesbetalers. Dus wetten en cursussen voor werkgevers. Laat ze hun verantwoordelijkheid nemen. Als er te veel werklozen zijn maken alle werkende werknemers te lange dagen. Als ze dat niet snappen dan moet er ook nog een cursus rekenen tegenaan gegooit worden. Jesus die gasten kosten de belastingbetaler een vermogen laat ze het dus ook maar zelf betalen. En beperk hun inkomen aan de hand van hun nut die zij voor het algemeen hebben en bestrijdt faillisementsfraude even streng als bijstandsfraude. Nu zijn slechts 50 rechercheurs bezig met faillisementsfraude tegen er 6000 bezig zijn met bijstandsfraude. En laat multinationals ook belastingen betalen.
Het zou voor het millieu en de economie ook veel beter zijn als werkgevers verplicht waren de dichtsbijwonende aan te nemen. Dan wil ik nog niet zover gaan om ze te verplichten dit morgen te implementeren met de verplichting hun werknemers direct al met andere werkgevers uit te ruilen zodat binnen de kortse tijd werknemers bij wijze van spreken op loopafstand hun werkplek hebben.
Als `werkgevers’ per CAO loonlijst instromers willen betalen, en ze niet zo selecteren op uiterlijk, ras, achtenaam, en als ze wat minder googlen, was het `bijstandsprobleem’ zó opgelost.
Werk & inkomen , dáár waar het nodig is! Feit is dat werkgevers liever part-time `veilige’ burgertutten aannemen van liefst gehuwde situaties, daar waar al een kostwinner is ipv. opengevallen plaatsen te gunnen aan een 1-persoonshuishouding. Want ja, (vul maar in) single, kleurtje, gescheiden, ouder dan veertig ook nog, of nog erger, potentieel zwanger, risico hoor!
Ik kan als ervaringsdeskundige dan ook iedereen aanbevelen zo veel mogelijk de CV zo wéinig mogelijk naar waarheid op te stellen. Kun je op het gesprek altijd nog bluffen en liegen dat het een aard heeft. Kwestie van surviven toch? En als ze je eruit smijten na 3 weken kun je ze altijd nog dreigen met kort geding. Zelfs bij een uitzendbureau. Ben er zelf aardig handig in geworden. Met resultaat. Pákken dat Randstad & Co ! Ook die onnozele assessmentestjes kunnen, als je ze door hebt, (na een paar keer gedaan te hebben) zó worden ingevuld dat jij de ideale kandidaat bent.
Tja, zelf heb ik met voormalige medesollicitanten al op kleine schaal privécursussen daarvoor gegeven, geheel gratis: Solliciteren zoals UWV-Arbeidsbureau dat liever niet leert. , ik hoef er niks aan te verdienen.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik kromme tenen krijg als ik de man hoor praten.
Helaas zijn velen in Nederland het met deze idioot eens.
Zou hij nou echt geloven wat hij zelf zegt of is hij ziek?
De man roept gewoon wat uit de onderbuik van Henk en Ingrid omhoog borrelt. Je krijgt de onderkant van de arbeidsmarkt ook niet in beweging. Je mag een ondernemer namelijk niets opleggen, dus wie gaat die langdurig werkeloze aannemen die ook nog eens ergens een beperking heeft?
Abulhazred schreef:
“Ik kan als ervaringsdeskundige dan ook iedereen aanbevelen zo veel mogelijk de CV zo wéinig mogelijk naar waarheid op te stellen. Kun je op het gesprek altijd nog bluffen en liegen dat het een aard heeft. Kwestie van surviven toch? En als ze je eruit smijten na 3 weken kun je ze altijd nog dreigen met kort geding.”
Een CV zo mooi maken om aangenomen te worden is tegenwoordig voldoende reden om werknemer naar huis te kunnen sturen wegens “verzwegen informatie” als het “bedrog” wordt ontdekt. Niet zelden met ontslag op staande voet. Om ook nog eens thuis te zitten zonder uitkering, omdat er sprake zou zijn “verwijtbare werkloosheid”.
Nederland is zo verziekt met het populisme dat men gewoonweg denkt dat mensen die in de bijstand zitten per definitie mensen zijn die niet willen werken en dat werk er gewoon is. Geen enkel kwaad woord over de werkgever die gewoon niet geintresseerd is in mensen die een afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Stuur je je solicitatiebrief met een buitenlandse naam, heb je een lichamelijke of geestelijke gebrek, wat gaten op je CV, lage opleiding etc. dan kan je steevast de klok er gelijk op zetten dat je: geen antwoord terugkrijgt of wel antwoord: “Er zijn kandidaten die qua werkervaring en opleiding beter…bla bla.”
VRoeger had men de mogelijkheid als persoon echt om gebruik te maken van de vele opleidingsinstuten van het arbeidsbureau zoals de CVV’s en CBB’s om met beulp van een kortdurende omscholing de kansen te vergroten op de arbeidsmarkt. TEgenwoordig geeft de overheid het geld liever aan zo’n geldverslindende reintegratiebureau die enkel hun zakken vullen en waar uit onderzoek alang is aangetoond dat de kansen van haar clienten met behulp daarvan nihil is. Een ander populair middel is om geld te verspillen is het met dwang te werk stellen van werklozen bij voorheen “(a)sociale werkplaatsen”. Dan wordt het uitzicht op werk helemaal weggenomen, want ingezet worden bij dit soort bedrijven is enkel werklozenpesten. Ten eerst heeft de werkloze aanzienlijk minder tijd om te solliciteren en kan aleen in de avonduren (schriftelijk) solliciteren. Ten tweede doet een vermelding van zo’n bedrijf op de CV niet echt goed aan het vergroten van de kansen op de arbeidsmarkt. Veel werklozen vulden liever het gat op hun CV met dat zij werkloos waren in de periode dan dat zij in dienst waren van zo’n bedrijf. Werkgevers hebben zo hun vooroordelen over de werklozen die bij dat soort bedrijven te werk worden gesteld in opdracht van uitkeringsinstantie’s. REchtschmensen hebben het altijd over linkse hobby’s die veel geld kosten, maar rechtse hobby’s kosten niet alleen veel geld, maar leveren ook nog eens niets op.